%0 Journal Article %T بررسی تغییر فلور علف‌های‌هرز مزارع گندم آبی (Triticum aestivum) استان تهران طی یک دوره ده ساله (1384 تا 1394) %J دانش علف‌های هرز ایران %I انجمن علوم علفهای هرز ایران %Z 1735-3548 %A خانجانی, محسن %A راستگو, مهدی %A ایزدی دربندی, ابراهیم %A مین باشی, مهدی %D 2017 %\ 12/22/2017 %V 13 %N 2 %P 157-173 %! بررسی تغییر فلور علف‌های‌هرز مزارع گندم آبی (Triticum aestivum) استان تهران طی یک دوره ده ساله (1384 تا 1394) %K تغییر فلور %K شاخص غالبیت %K فراوانی و تراکم %R 10.22092/ijws.2017.1302.06 %X با هدف ارزیابی تغییرات فلور جوامع علف‌های‌هرز مزارع گندم آبی استان تهران طی یک دهه گذشته، مطالعه‌ای در 52 مزرعه واقع در هفت شهرستان در سال 1394صورت گرفت. فراوانی، یکنواختی، تراکم و شاخص غالبیت گونه­ها محاسبه شد و با شاخص‌های سال ­1384 مورد مقایسه قرار گرفت. در ارزیابی سال 1394، 66 گونه علف­هرز متعلق به 24 خانواده گیاهی شناسایی شد که 55 گونه از آن‌ها دولپه­ای و سایر گونه‎‌ها تک لپه­ای بودند؛ 10 گونه مشاهده شده در سال 1384، در ارزیابی سال 1394 از فلور مزارع حذف شده بودند و 15 گونه­ جدید متعلق به 11 خانواده گیاهی شناسایی شدند. چهار خانواده تاج­خروس (Amaranthaceae)، خواجه­باشی (Dipsacaceae)، بارهنگ (Plantaginaceae) و سیب­زمینی (Solanaceae) برای اولین­بار در مزارع گندم استان دیده شدند. خانواده‌های شب­بو (Brassicaceae)، گندمیان (Poaceae) و کاسنی (Asteraceae) جزء خانواده‌های غالب‌بودند. گونه­های دو لپه­ای، خاکشیر معمولی (Descurania Sophia)، علف هفت­بند (Polygonum aviculare)، پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis) و شاهتره (Fumaria vaillantii)، به ترتیب با شاخص غالبیت 94/117، 82/97، 09/81 و 11/46 و گونه­های تک­لپه­ای یولاف­ زمستانه (Avena ludoviciana)، جودره (Hordeum spontaneum)، چچم (Lolium rigidum) و چاودار (Secale cereal)، به ترتیب با شاخص غالبیت 59/86، 94/50، 64/27 و 41/15، بیشترین شاخص غالبیت را داشتند. تفاوت شاخص غالبیت اکثریت گونه­­ها منفی بود­. نتایج ارزیابی نشان‌دهنده‌کاهش غالبیت اکثر علف‌های‌هرز و بهبود کنترل آن‌ها بود؛ هرچند در تعداد ک‌می‌از علف‌های‌هرز از قبیل خردل وحشی و بی تی راخ، افزایش شاخص غالبیت مشاهده شد. %U https://ijws.areeo.ac.ir/article_116801_6253afd1e3c29156026775bb573e319f.pdf