ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر روش مصرف علفکش تیوبنکارب در ایجاد عارضه کوتولگی برنج
به منظور بررسی تأثیر روش مصرف و غلظت علفکش تیوبنکارب در ایجاد عارضه کوتولگی در شالیزار، این تحقیق در سالهای زراعی 1386 و 1387 در مزارع آزمایشی مؤسسه تحقیقات برنج کشور اجرا گردید. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و به صورت فاکتوریل خرد شده در سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی زمان مصرف علفکش (در دو سطح قبل و بعد از نشاءکاری)، فاکتور فرعی زمان غرقاب (در دو سطح قبل و بعد از مصرف علفکش) و فاکتور فرعی غلظت علفکش (0، 5/1، 3، 5/4 و 6 kg.ai.ha-1) بود. مشاهدات مزرعهای نشان داد که علفکش تیوبنکارب سبب بروز عارضه کوتولگی گردیده و نشانگان شاخص این عارضه شامل رنگ سبز تیره، کاهش ارتفاع، افزایش پنجههای غیر بارور، پیچیدگی برگ و ساقه و عدم توسعه میانگره بود. این علائم از 6-4 هفته پس از نشاءکاری نمایان، و تا زمان برداشت قابل مشاهده بودند. تجزیه دادهها نشان داد که اثرات اصلی و متقابل تیمارهای مورد بررسی بر میزان کوتولگی، روز تا 50% گلدهی، تلقیح دانه، شاخص برداشت، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک بسیار معنیدار بود. بررسی روند تغییرات صفات فوق در مقادیر و روشهای مختلف کاربرد تیوبنکارب نشان داد که بطور کلی مصرف علفکش به دو روش رایج "قبل از غرقاب و قبل از نشاءکاری" و " بعد از غرقاب و بعد از نشاءکاری" به ترتیب دارای بیشترین و کمترین اثرات منفی بر صفات اندازهگیری شده بود. شدت کوتولگی در کاربرد علفکش به روش "قبل از نشاءکاری و قبل از غرقاب" بطور نسبی هفت برابر بیشتر از مقدار آن در کاربرد علفکش به روش "بعد از نشاءکاری و پس از غرقاب" بود. متوسط کاهش عملکرد دانه و بیولوژیک برنج نیز در اثر ابتلاء به کوتولگی در کاربرد تیوبنکارب به روش "قبل از نشاءکاری و قبل از غرقاب" حدود 50 درصد و در کاربرد این علفکش به روش "پس از نشاءکاری و پس از غرقاب" 23 درصد بود. بعلاوه نتایج تحقیق نشان داد که در تیمارهای دارای کوتولگی شدید میزان کاهش عملکرد شلتوک حدود دو برابر عملکرد بیولوژیک بود. تأثیرپذیری بیشتر عملکرد شلتوک نسبت به عملکرد بیولوژیک بیانگر دوام و انتقال اختلالات فیزیولوژیک ناشی از عارضه کوتولگی از مرحله رویشی به مرحله زایشی است. محققین دلیل عارضه کوتولگی را مشتقّات سمّی ناشی از تجزیه بیولوژیکی علفکش تیوبنکارب گزارش کردهاند. بنابراین با توجه به سابقه طولانی کوتولگی و بر اساس نتایج این تحقیق میتوان ادعا کرد که تجزیه میکروبی علفکش تیوبنکارب در شالیزارهای گیلان از دو دهه قبل اتفاق افتاده است.
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1606_e8807de10289294de47b0def4854aa0c.pdf
2012-08-22
1
16
مدیریت آب
شالیزار
زمان مصرف علفکش
گلدهی
بیژن
یعقوبی
byaghoubi2002@gmail.com
1
موسسه تحقیقات برنج
LEAD_AUTHOR
محمدعلی
باغستانی
2
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی
AUTHOR
حسن
علیزاده
malizade@ut.ac.ir
3
دانشگاه تهران
AUTHOR
حمید
رحیمیان
hrahimian@hotmail.com
4
دانشگاه تهران
AUTHOR
ناصر
دواتگر
5
موسسه تحقیقات برنج
AUTHOR
آتوسا
فرح پور
6
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تاثیر دزهای کاهش یافته ایمازتاپیر در مراحل مختلف فنولوژی سویا (Glycine max) بر علفهرز توق Xanthium strumarium)
به منظور بررسی تاثیر دزهای کاهش یافته علفکش ایمازتاپیر در مراحل مختلف فنولوژی سویا بر علفهرز توق، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر مبنای طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار طی سال زراعی 89-1388 در ماهدشت کرج اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل دز علفکش ایمازتاپیر در پنج سطح (0، 25،50، 75 و 100 گرم ماده موثره در هکتار) و مرحله فنولوژی سویا در سه مرحله (دو، سه و چهار برگی) بودند. برازش دادهها با تابع لجستک نشان داد که کاربرد ایمازتاپیر در مرحله دو برگی سویا بیشترین تاثیر را در کاهش وزن خشک، ارتفاع، تعداد شاخه فرعی و وزن خشک بذر توق داشت، بطوری که ایمازتاپیر 89/9 گرم ماده موثره در هکتار در مرحله دو برگی سویا توانست وزن خشک توق را تا 50 درصد کاهش دهد. این میزان کاهش در مرحله سه برگی و چهار برگی سویا به ترتیب با کاربرد ایمازتاپیر با دز 84/42 و 67/61 گرم ماده موثره در هکتار بدست آمد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که تفاوت چندانی بین دزهای 75 و 100 گرم ماده موثره در هکتار ایمازتاپیر در کنترل توق وجود نداشت. بنابراین دز کاهش یافته 75 گرم ماده موثره در هکتار نیز در مرحله دو برگی سویا میتواند بخوبی توق را کنترل کند. بیشترین عملکرد دانه سویا (3327 کیلوگرم در هکتار) نیز با کاربرد ایمازتاپیر در مرحله دو برگی سویا بدست آمد.
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1607_f4a15d986ff37871322dbd9641d2a295.pdf
2012-08-22
17
26
اکوفیزیولوژی
دانههای روغنی
فنولوژی
ماده موثره
میترا
واشقانی فراهانی
1
دانشگاه آزاد کرج
AUTHOR
سعید
وزان
2
دانشگاه آزاد کرج
AUTHOR
حسین
نجفی
3
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی
AUTHOR
حمیدرضا
ساسان فر
4
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی اثرات روش کاشت و کاربرد کودهای نیتروژن و فسفر در مدیریت علف های هرز گندم
به منظور بررسی روشهای مختلف کاشت و کاربرد کود بر مدیریت علفهای هرز گندم در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل روش کاشت گندم در دو سطح (کاشت یک ردیفه در ردیفهایی به فواصل 30 سانتی متر و کاشت دو ردیفه در طرفین پشته هایی به فواصل 60 سانتی متر) به عنوان کرتهای اصلی و روش کاربرد کودهای نیتروژن و فسفر در دو سطح (کاربرد نواری به صورت قرار دادن کود به فاصله 5 سانتی متر از گیاه زراعی و در عمق 10 سانتی متری زیر بذر و کاربرد سراسری به صورت پاشش یکنواخت کود در سطح زمین و اختلاط سطحی آن با خاک) به عنوان کرتهای فرعی بودند. در این آزمایش برای کود فسفر از منبع سوپر فسفات به مقدار 150 کیلوگرم در هکتار بصورت پیش کاشت و مخلوط با خاک و برای نیتروژن از منبع اوره با 46 درصد ازت به مقدار 200 کیلوگرم در هکتار در دو مرحله قبل از کاشت (50 درصد) و اوایل ساقهدهی(50 درصد) استفاده شد. بر اساس نتایج آزمایش روش کاربرد کود و روش کاشت گندم تاثیر معنیداری بر افزایش عملکرد گندم و کاهش رقابت علفهای هرز داشت. بطوریکه روش کاشت دو ردیفه، وزن خشک علفهای هرز را نسبت به کاشت یک ردیفه به میزان 25 درصد کاهش و عملکرد دانه و زیست توده گندم را به ترتیب به میزان 60 و 30 درصد افزایش داد. کاربرد نواری کود فسفر و نیتروژن در مقایسه با کاربرد سراسری آنها، به ترتیب سبب کاهش معنیدار زیست توده علفهای هرز به مقدار 46 و 53 درصد شد و عملکرد دانه گندم را به ترتیب 22 و 33 درصد افزایش داد. اثرات متقابل روش کاشت و روش کاربرد کود فسفر و نیتروژن نشان داد که کاربرد کودها به صورت نواری و کاشت گندم به صورت دو ردیفه بیشترین تاثیر را در بهبود علمکرد گندم و کاهش تداخل علفهای هرز با آن داشت. با توجه به نتایج این تحقیق، به نظر میرسد اصلاح روشهای تغذیه گیاهی به همراه تغییر در روشهای کاشت میتواند نقش مهمی در افزایش کارایی مصرف کودها و مدیریت علفهای هرز داشته باشد.
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1608_f54d068ee31ce803b3dc96517e2c88d6.pdf
2012-08-22
27
39
رقابت
مدیریت کود
زیست توده
عملکرد
ابراهیم
ایزدی دربندی
e-izadi@um.ac.ir
1
دانشگاه مشهد
AUTHOR
محمد حسن
راشد محصل
2
دانشگاه مشهد
AUTHOR
معصومه
دهقان
3
دانشگاه مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی کارایی مدیریت تلفیقی علف های هرز بر عملکرد چغندرقند در میاندوآب
به منظور بررسی نقش مدیریت تلفیقی علف های هرز بر عملکرد چغندرقند، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه میاندوآب در سال زراعی 1385 طراحی و اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل تراکم چغندر قند در سه سطح (8، 10 و 12 بوته در متر مربع) و روشهای مختلف کنترل علفهای هرز در پنج سطح (اعمال کولتیواتوسیون، استفاده از مخلوط علف کش های بتانال پروگرس آ ام و نابو اس، کاربرد توام علف کش به همراه کولتیواسیون، کنترل کامل علفهای هرز (وجین دستی) و عدم کنترل علف های هرز) بود. نتایج نشان داد که وجین دستی و سمپاشی با مخلوط علفکشهای بتانال پروگرس آ ام و نابو اس تا یک ماه پس از اعمال تیمارهای آزمایشی 100 درصد علف های هرز را کنترل کرد. کمترین میزان تراکم و وزن خشک علف های هرز از تیمارهای کنترل کامل، علف کش و علف کش به همراه کولتیواسیون در تمام مراحل نمونهبرداری به دست آمد. بیشترین عملکرد ریشه از تراکم 10 بوته در متر مربع به همراه وجین دستی یا کنترل کامل با 93/73 تن در هکتار به دست آمد، کمترین میزان عملکرد ریشه نیز در تیمار تراکم 8 بوته در متر مربع به همراه عدم کنترل علفهای هرز با 7/5 تن در هکتار مشاهده گردید.
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1609_5caf5dceaa979308464ab707ccf7a7db.pdf
2012-08-22
41
53
علف کش
کولتیواسیون
وجین دستی
علف هرز
چغندرقند
جهان فر
دانشیان
1
محقق
AUTHOR
ظاهر
نجاری
2
محقق
AUTHOR
فرید
لطفی ماوی
3
محقق
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر رقابت چاودار(Secale cereal) و خردل وحشی (Sinapis arvensis) بر عملکرد ارقام گندم (Triticum aestivum) سایسون و الوند و قابلیت تولید بذر علف های هرز
پژوهش حاضر به صورت دو آزمایش فاکتوریل مجزا، در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 88-1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلیسینا همدان انجام شد. در هر دو آزمایش ارقام گندم الوند و سایسون بعنوان یکی از تیمارهای آزمایشی منظور شدند. سطوح تراکم علفهرز چاودار وحشی 0، 20، 40، 60 و 80 بوته در متر مربع و تراکم علفهرز خردل وحشی 0، 8، 16، 24 و 32 بوته در متر مربع بود. نتایج نشان داد که کاهش عملکرد بیولوژیک و دانه رقم الوند نسبت به سایسون در تداخل با علفهرز کمتر بود. تولید بذر و سرعت افزایش جمعیت هر دو گونه علفهرز در تداخل با رقم الوند نسبت به سایسون برای تمام سطوح تراکمی کمتر بود. خسارت ناشی از تک بوتههای خردل وحشی نسبت به علفهرز باریک برگ چاودار در تراکمهای مورد بررسی برای عملکرد بیولوژیک و دانه گندم بیشتر بود. همچنین قابلیت تولید بذر آن نسبت به چاودار در رقابت با ارقام گندم بالاتر بود. خردل وحشی در تداخل با رقم الوند عملکرد بیولوژیک کمتری داشت. اما شاخص برداشت آن در رقابت با دو رقم گندم بسیار نزدیک به هم بود. و توان تولید مثلی خردل وحشی به ازاء هر واحد ماده خشک تولیدی برای تراکمهای اعمال شده در رقابت با دو رقم، یکسان بود. خردل وحشی به ازاء هر بوته یا گرم ماده خشک، توانایی تولید بذر بسیار بالاتری نسبت به چاودار وحشی داشت. سرعت افزایش جمعیت هر دو گونه علفهرز با افزایش تراکم بذر آنها در واحد سطح، کاهش یافت. عملکرد بیولوژیک علفهرز نسبت به تراکم آن شاخص مطلوبتری جهت تخمین تولید دانه، در تداخل با گندم بود.
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1610_6d3863fa733704bdf08d1ffc2fc92c9f.pdf
2012-08-22
55
69
: تداخل
کاهش عملکرد
مدل
تولید بذر علف هرز
بیژن
سعادتیان
bijan.saadatian@stu-mail.um.ac.ir
1
دانشگاه بوعلی همدان
AUTHOR
فاطمه
سلیمانی
f.soleymani63@gmail.com
2
دانشگاه بوعلی همدان
AUTHOR
گودرز
احمدوند
gahmadvand@basu.ac.ir
3
دانشگاه بوعلی همدان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر کاربرد توام علفکش و کونوویدر بر جمعیت علف های هرز، شاخصهای رشدی و عملکرد برنج
به منظور بررسی کارایی استفاده توام علفکش و کونوویدر بر جمعیت علف های هرز، شاخصهای رشدی و عملکرد برنج، آزمایشی در سال 1389 بصورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات برنج آمل به اجرا درآمد. تیمارهای اصلی در سه سطح کنترل مکانیکی شامل عدم کاربرد، یکبار و دوبار کاربرد کونوویدر و تیمار فرعی در هفت سطح کنترل شیمیایی شامل مصرف علفکشهای بنتازون، بنسولفورونمتیل، اگزادیازون، بوتاکلر، تیوبنکارب، وجیندستی و عدممصرف علفکش بودند. نتایج نشان داد که بیشترین تراکم و وزن خشک علفهای هرز در تیمار شاهد بدون کنترل علفهای هرز و کمترین آن در تیمار وجیندستی و تیمار دوبار کاربرد کونوویدر بدست آمد. بین تیمارهای آزمایشی، سه تیمار وجیندستی، دوبار کاربرد کونوویدر بدون مصرف علفکش و تیمار دوبار کونوویدر به همراه مصرف علفکشهای مختلف بیشترین عملکرد دانه برنج را تولید نمودند و بین آنها اختلاف آماری معنیدار مشاهده نشد. در این بین تیمار کاربرد دوبار کونوویدر بدون مصرف علفکش بهترین از نظر کنترل علفهای هرز و عملکرد دانه برنج بود.
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1631_ce7251ddf2466871662737b9bb74c1a5.pdf
2012-08-22
71
86
عملکرد
بوتاکلر
کنترل مکانیکی
سوروف
سبحان
محضری
1
دانشگاه آزاد واحد تاکستان
AUTHOR
محمدعلی
باغستانی
2
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی
LEAD_AUTHOR
امیرحسین
شیرانی راد
3
موسسه تحقیقات اصلاح بذر
AUTHOR
مرتضی
نصیری
4
موسسه تحقیقات برنج کشور
AUTHOR
محسن
عمرانی
5
موسسه تحقیقات برنج
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی قدرت رقابتی گندم با علف هرز چاودار (Secale cereal L) با استفاده از مدل عکس عملکرد
گیاه چاودار در سالهای اخیر به عنوان علفهرز مهم مزارع گندم ایران شناخته شده است. به منظور ارزیابی قدرت رقابتی گندم در مقابل چاودار با استفاده از مدل عکس عملکرد در قالب روش سریهای آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سالهای زراعی 1388 و 1389 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب انجام شد. در این آزمایش تراکمهای گندم: 0،350، 450، 550 ، 650 بوته در متر مربع در نظر گرفته شد و به هر یک از تراکمها بذر چاودار در تراکمهای : 15، 30، 45، 60، بوته در متر مربع اضافه شدند. نتایج ضرایب رگرسیونی نشان داد که اثر هر بوته چاودار بر عکس عملکرد دانه گندم معادل 1/3 بوته گندم از نظر رقابتی بود. این نتیجه نشان میدهد که عملکرد گندم بیشتر تحت تأثیر رقابت برون گونهای قرار گرفته است و چاودار رقیب قویتری نسبت به گندم میباشد. بررسی قدرت رقابت نسبی چاودار نسبت به عملکرد بیولوژیک گندم نشان داد که اثر یک بوته چاودار روی عکس عملکرد بیولوژیک گندم تقریباً معادل 73/2 بوته گندم است. چاودار تعداد دانه در سنبله، عملکرد اقتصادی و بیولوژیک گندم را کاهش داد. تراکم 550 بوته گندم در متر مربع در حضور چاودار نسبت به سایر تراکمها بالاترین عملکرد دانه را داشت.
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1647_cee0409780b5c6510ec3b711ee0a04be.pdf
2012-08-22
87
99
گندم
چاودار
عکس عملکرد
رقابت
منصور
سهرابی
sohrabi_mansour@hotmail.com
1
دانشگاه آزاد واحدمهاباد
AUTHOR
حمید
رحیمیان مشهدی
hrahimian@hotmail.com
2
دانشگاه تهران
AUTHOR
محسن
بهشتیان
3
دانشگاه تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مدیریت شیمیایی علف های هرز دو رقم لوبیا قرمز در روش بستر بذر زودهنگام (stale seedbed)
به منظور بررسی اثر علفکشی مختلف در روش تهیه بستر بذر زودهنگام Stale seedbed)) جهت کنترل علفهای هرز لوبیا قرمز آزمایشی در سال 1388 در مزرعه پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی واقع در اراک به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار به اجرا درآمد. عامل اول شامل دو لاین لوبیا قرمز (لاین D81083 و لاین KS21169) و عامل دوم شامل هشت تیمار علفکشی مختلف (ترفلان 2 لیتر در هکتار، استورم 2 لیتر در هکتار، ترفلان 2 لیتر + استورم 2 لیتر در هکتار، پاراکوآت 5/2 لیتر در هکتار، پاراکوآت 5/2 لیتر در هکتار + استورم 2 لیتر در هکتار، گلیفوسیت 3 لیتر در هکتار، شاهد عاری از علفهای هرز و شاهد همراه با علفهای هرز) بود. نتایج نشان داد که بهترین تیمارهای این آزمایش شامل کاربرد ترفلان به همراه استورم در لاین KS با کنترل 91% علفهای هرز نسبت به تیمار شاهد با علف هرز و تولید بیشترین عملکرد دانه (5/4 تن در هکتار عملکرد) و کاربرد تنهایی گلیفوسیت در لاین KS با کنترل 94% علفهای هرز نسبت به تیمار شاهد و عملکرد دانه 37/4 تن در هکتار بودند. بایستی عنوان کرد که کاربرد گلیفوسیت در لاین KS مقرون بهصرفهترین تیمار در کنترل علفهای هرز لوبیا قرمز در روش تهیه بستر بذر زودهنگام میباشد چرا که فقط با یکبار سمپاشی تفاوت معنیداری را با تیمار وجین کامل علفهای هرز و همچنین تیمار ترفلان استورم، چه در عملکرد و چه در کنترل علفهایهرز ایجاد نکرد.
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1648_12a888108108fbef353b5cdb8de9832d.pdf
2012-08-22
101
110
: لوبیا قرمز
روش بستر بذر زودهنگام
مدیریت تلفیقی علف¬های هرز
گلیفوسیت
محمد
فرهنگ فر
1
دانشگاه تهران
AUTHOR
هادی
صیدی
2
دانشگاه تهران
AUTHOR
محمد
انتصاری
3
دانشگاه تهران
AUTHOR
حمید
رحیمیان مشهدی
hrahimian@hotmail.com
4
دانشگاه تهران
AUTHOR
حسین
مقدم
5
دانشگاه تهران
AUTHOR