انجمن علوم علفهای هرز ایران
دانش علفهای هرز ایران
1735-3548
4
2
2009
02
19
بررسی کارائی علفکش ایزوکسابن درکنترل خردل وحشی و سایر علف¬های هرز پهن برگ در مناطق سرد سیر کشت کلزا
1
8
FA
پرویز
شیمی
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی
parvizshimi@yahoo.com
ناصر
جعفرزاده
مرکز تحقیقات آذربایجان غربی
آژنگ
جاهدی
مرکز تحقیقات همدان
کارائی علفکش ایزوکسابن با نام ( 5/12% اس سی) در کنترل علفهرز خردل وحشی (Sinapis arvensis L.) مزارع کلزای دو استان سرد سیر همدان و آذربایجان غربی، به مدت دو سال مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با هفت تیمار بشرح زیر انجام شد: مصرف 4/0 و 45/0 لیتر در هکتار ایزوکسابن پس رویشی در مرحله قبل از روزت خردل وحشی، هم به تنهائی و هم به همراه ترایفلورالین (ترفلان 48% امولسیون) به میزان 2 لیتر در هکتار قبل از کاشت و مخلوط با خاک، ترایفلورالین به تنهائی، شاهدهای با و بدون علفهرز. تعداد علفهای هرز، در این آزمایش وزن خشک علفهای هرز و عملکرد دانه کلزا معیار های مقایسه تیمارها بودند. نتایج نشان داد که اگر چه حد اکثر کنترل علفهای هرز تیره شب بو زیر 50% و سایر پهن برگها زیر 60% بود، لیکن همین کنترل باعث افزایش 58 در صدی عملکرد دانه کلزا گردید. بدین لحاظ، علفکش ایزوکسابن به میزان 45/0 لیتر در هکتار به صورت پس رویشی باضافه 2 لیتر ترایفلورالین به صورت پیش کشت و مخلوط با خاک را میتوان در مزارع کلزا برای مهار علفهای هرز تیره شب بو در مناطق سرد سیر کشور استفاده نمود
تیره شب بو,ترایفلورالین,عملکرد
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1143.html
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1143_8b07bad548560a5bbf475ded75bb0461.pdf
انجمن علوم علفهای هرز ایران
دانش علفهای هرز ایران
1735-3548
4
2
2009
02
19
تأثیر زمان وجین بر ترکیب گونه ای، تراکم بوته، وزن خشک و خصوصیات فیزیولوژیکی علف های هرز ذرت
9
20
FA
مرجانه
حبیبی سواد کوهی
دانشگاه ساری
همت الله
پیر دشتی
دانشگاه ساری
ایرج
امینی
دانشگاه ساری
ارسطو
عباسیان
دانشگاه ساری
سارا
کرامتی
دانشگاه ساری
به منظور مطالعه تأثیر زمان وجین بر ترکیب گونه ای، تراکم، وزن خشک و خصوصیات فیزیولوژیکی علف های هرز ذرت <em>Zea mays)</em><em>)</em> آزمایشی درسال زراعی 1385 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و 14 تیمار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. تیمارها به صورت وجین علف های هرز در مراحل مختلف فنولوژیکی رشد ذرت شامل 4 برگی، 6 برگی، 8 برگی، 10 برگی، 14 برگی، تاسل دهی به همراه تیمارهای تداخل علف هرز تا مراحل مذکور و دو تیمار وجین و تداخل علفهای هرز تا انتهای فصل رشد به عنوان شاهد بود. داده های این آزمایش از طریق انداره گیری خصوصیات علف هرز تیمارهای کنترل در پایان فصل و تیمارهای تداخل در انتهای مراحل فوق بدست آمدند. نتایج نشان داد که تراکم علفهای هرز در تیمارهای تداخل تا مرحله 8 برگی ذرت افزایش و بعد از این مرحله کاهش یافت ولی علف های هرز موجود با افزایش وزن خشک فشار رقابتی خود را به جامعه گیاهی وارد ساختند. همچنین تراکم و وزن خشک علفهای هرز انتهای فصل در طول دوره کنترل روندی کاهشی داشت و علف هرز گاوپنبه (<em>Abutilon theophrasti</em>) با تراکمی در حدود 50 درصد از کل تعداد علف های هرز در طول فصل رشد به عنوان علف هرز غالب شناسایی شد و بیشترین درصد شاخص سطح برگ و سرعت رشد علف هرز نیز در طول دوره تداخل مربوط به این علف هرز بود. در این آزمایش کنترل علف های هرز بعد از مرحله 10 برگی و قبل از مرحله 4 برگی ذرت تأثیر چندانی در افزایش عملکرد ذرت نداشت.
شاخص برگ,سرعت رشد,مراحل فنولوژیکی
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1144.html
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1144_ba01019078dd1491b86ba2389eb57495.pdf
انجمن علوم علفهای هرز ایران
دانش علفهای هرز ایران
1735-3548
4
2
2009
02
19
واکنش علفهای هرز مزارع ذرت به مقادیرکود نیتروژن و دزهای علفکش
21
32
FA
احمد
زارع
دانشگاه تهران
ahmadzare@asnrukh.ac.ir
حسن
علیزاده
دانشگاه تهران
malizade@ut.ac.ir
محسن
بهشتیان مسگران
دانشگاه تهران
حمید
رحیمیان مشهدی
دانشگاه تهران
hrahimian@hotmail.com
به منظور ارزیابی بر همکنش کود نیتروژن و علفکش نیکوسولفورون بر علفهای هرز مزارع ذرت، آزمایشی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران در سال زراعی1387-1386 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل مقادیر مختلف کود نیتروژن (0 ،180 ،270 و 360 کیلوگرم در هکتار) و دز علفکش نیکوسولفورون (0 ، 20 ، 40 ،60 و 80 گرم ماده موثر در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که علفهای هرز مزارع ذرت نسبت به مقدار بالای کود نیتروژن (360 کیلوگرم در هکتار) واکنش مثبت نشان داده و به جز علفهرز تلخه سایر علفهای هرز در این تیمار وزن خشک بیشتری را نسبت به سایر تیمارها به دست آوردند. بهترین دز علفکش جهت کنترل مناسب علفهای هرز، دزهای 60 و 80 گرم ماده موثر در هکتار به همراه مقادیر کود نیتروژن 180 و 270 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. با افزایش کود نیتروژن به 360 کیلوگرم در هکتار جهت کنترل مناسب علفهای هرز نیاز به دزهای بالاتری از علفکش میباشد، چرا که با در اختیار داشتن منابع، علفهای هرز رشد بیشتری میکنند. نتایج مربوط عملکرد گیاه ذرت نیز از روند مشابهی با پاسخ علف های هرز نسبت به مقادیر کود و علفکش برخوردار بودند که این ناشی از وابستگی زیاد عملکرد گیاه زراعی به وزن خشک علفهای هرز بود. بطور کلی، با در نظر گرفتن عومل اقتصادی و مسایل زیست محیطی می توان مقدار کود نیتروژن 270 کیلوگرم و دوز 60 گرم (ماده موثره) نیکوسولفورون را برای کنترل مناسب علفهای هرز (تقریبا 85 درصد) و همچنین بالاترین میزان عملکرد (یازده هزار کیلوگرم در هکتار) توصیه کرد. همچنین برای رسیدن به عملکرد یازده تن در هکتار باید 180 کیلوگرم کود نیتروژن به همراه 70 گرم علفکش و یا 360 کیلوگرم کود نیتروژن به همراه 80 گرم علفکش استفاده نمود.
وزن خشک علف هرز,تلخه,دوزهای کاهش یافته,عملکرد دانه
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1145.html
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1145_e5b356c7cb4a1d931312e875d59b2702.pdf
انجمن علوم علفهای هرز ایران
دانش علفهای هرز ایران
1735-3548
4
2
2009
02
19
بررسی اثر کود دامی بر باقی مانده علفکش سولفوسولفورون در خاک با استفاده از گیاهان آزمون
33
45
FA
محمد حسن
هادی زاده
مرکز تحقیقات مشهد
به منظور بررسی پاسخ گیاهان زراعی مختلف به باقی مانده علفکش سولفوسولفورن در قالب آزمون زیست سنجی، آزمایشی در قالب طرح اسپیلت پلات در سه تکرار در مزرعه و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا در آمد. دو تیمار مصرف کود حیوانی و عدم مصرف آن همراه با دو میزان مصرف علفکش توصیه شده (6/26 گرم ماده تجارتی در هکتار) و تقریبا ً30 درصد بیشتر(7/33 گرم در هکتار) در نظر گرفته شد. همزمان با برداشت گندم (98 روز پس از سمپاشی)، نمونهای از خاک تازه هر کرت، به لیوانهای یکبار مصرف پلاستیکی منتقل و بذر گیاهان آفتابگردان، کلزا، سویا، لوبیا، نخود، عدس، سورگوم، جو، ذرت و چغندر قند کشت شد. اثر باقی مانده علفکش در طی 24 روز از زمان کاشت به صورت علائم بدشکلی شامل تورم و کوتاه شدن ریشه و زردی و اپی ناستی اندامهای هوایی در سویا، لوبیا، آفتابگردان، چغندر قند و کلزا نمایان شد. هر چند سولفوسولفورن بر جوانه زنی تاثیر نداشت ولی با متوقف کردن رشد باعث شد تعدادی از بوته های سبز شده تا پایان دوره آزمون زیست سنجی از بین رفته و شدیدترین خسارت با بیشترین تعداد بوته از دست رفته مربوط به کلزا بود. سویا و عدس در مرتبه های بعدی قرار گرفتند. وزن خشک تک بوته کلزا در خاک حاوی کود بطور معنیداری بیشتر از خاک بدون کود و در میزان مصرف بیشتر علفکش کمتر از مصرف توصیه شده بود. وزن خشک سایر گیاهان عموماً در خاک حاوی کود بیشتر از خاک بدون کود، و در میزان مصرف توصیه شده علفکش بیشتر از مصرف افزوده بود که در هیچ مورد معنی دار نشدند.
زیست سنجی,سولفونیل اوره,کود حیوانی,میزان مصرف,کلزا,گندم
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1146.html
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1146_8b34ab464ff2fc6d58274d043f2fcc26.pdf
انجمن علوم علفهای هرز ایران
دانش علفهای هرز ایران
1735-3548
4
2
2009
02
19
تأثیر برخی عوامل محیطی بر جوانه¬زنی و دوام بذور علف¬پشمکی Bromus tectorum))
47
57
FA
سید وحید
اسلامی
دانشگاه بیرجند
فاطمه
افغانی
دانشگاه بیرجند
سهراب
محمودی
دانشگاه بیرجند
اثر عوامل محیطی بر جوانهزنی و دوام بذور علفپشمکی در شرایط آزمایشگاهی و مزرعه تحقیق شد. علف پشمکی قادر به جوانهزنی در طیف وسیعی از دما (6/15، 10/20، 15/25، 15/30 و 20/35 درجه سانتیگراد) بود. با این وجود درصد جوانهزنی بسته به دامنه دمایی متفاوت بود و نتایج نشان داد که حداکثر جوانهزنی علفپشمکی در دمای 10/20 درجه سانتیگراد (91 درصد) در تاریکی مداوم و حداقل آن در دمای 20/35 درجه سانتیگراد (5 درصد) در روشنایی/تاریکی رخ داد. شوری بالا بازدارندۀ شدید جوانهزنی علفپشمکی بود، به طوری که بیشترین جوانهزنی در غلظت صفر میلیمولار کلرور سدیم (شاهد) رخ داد (89 درصد). افزایش غلظت شوری جوانهزنی را بشدت کاهش داد و جوانهزنی در غلظت 320 میلیمولار کاملاً متوقف شد. نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش pH در دامنه 4 تا 8 سبب افزایش درصد جوانهزنی این علفهرز شد. افزایش pH به بالاتر از 8 باعث کاهش معنیدار درصد جوانهزنی شد. در آزمایش دیگری که بذور در اعماق مختلف خاک در مزرعه پسرسی شدند، افزایش عمق دفن بذر از صفر تا 10 سانتیمتر سبب تسریع در پسرسی و جوانهزنی شده و کمترین جوانهزنی در سطح خاک مشاهده شد.
اسیدیته,پس¬رسی,جوانه¬زنی,شوری
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1147.html
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1147_dfdf3c9794598cc077239c075b9c004b.pdf
انجمن علوم علفهای هرز ایران
دانش علفهای هرز ایران
1735-3548
4
2
2009
02
19
بررسی تاثیر تنش آب و مقدار کاربرد نیتروژن بر رقابت ذرت و تاج خروس با استفاده از آزمایشهای سریهای جایگزینی
59
67
FA
ابراهیم
ایزدی
استاد دانشگاه
e-izadi@um.ac.ir
محمد حسن
راشد محصل
استاد دانشگاه
آب و نیتروژن از مهمترین عوامل مورد نیاز برای رشد گیاهان هستند. بطوری که علف های هرز برای کسب آنها با گیاهان زراعی به رقابت می پردازند. از آنجا که جذب نیتروژن از خاک توسط گیاه همراه جریان توده ای آب است، لذا رقابت برای آن به رقابت برای آب وابسته است. این بررسی به منظور ارزیابی تاثیر مقدار کاربرد نیتروژن بر تعامل رقابتی ذرت و تاج خروس تا مرحله تاسل دهی کامل ذرت و بر اساس روش سریهای جایگزینی با نسبت های مختلف کاشت 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و100:0 از تاج خروس:ذرت در سال 1388 و در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد بررسی عبارت بودند از رطوبت خاک در دو سطح 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی و کاربرد نیتروژن در سه سطح (0، 200 و 400 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار). نتایج نشان دادند که افزایش کاربرد نیتروژن منجر به افزایش معنی دار (p≤0.05) در تولید ماده خشک ذرت و تاج خروس در کشت خالص آنها شد و با وجود پاسخ بهتر تاج خروس به افزایش کاربرد نیتروژن در مقایسه با ذرت ، توان رقابتی ذرت را نیز افزایش داد. تنش خشکی تولید ماده خشک هر دو گیاه را به طور معنی دار کاهش داد و مزیت نسبی کاربرد نیتروژن را از بین برد، به طوری که افزایش کاربرد نیتروژن در ذرت در این شرایط توجیهی نداشت .
تنش خشکی,عملکرد نسبی,شاخص تهاجم,ضریب تهاجم نسبی
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1148.html
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1148_54fca5882a9f143eede3702f2ecbf4b0.pdf
انجمن علوم علفهای هرز ایران
دانش علفهای هرز ایران
1735-3548
4
2
2009
02
19
مدلسازی رقابت توأم توق (Xanthium strumarium) و تاج خروس
(Amaranthus retroflexus) در سویا
69
78
FA
علیرضا
یوسفی
استاد دانشگاه
حسن
علیزاده
استاد دانشگاه تهرلن
malizade@ut.ac.ir
محمد علی
باغستانی
محقق
حمید
رحیمیان
استاد دانشگاه
hrahimian@hotmail.com
به منظور بررسی جنبه های مختلف رقابت علفهای هرز توق و تاج خروس در تراکمهای منفرد و توأم با سویا آزمایش هایی در سال 1386 و 1387درمزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش تداخل دو گونه توق (در تراکمهای صفر، 2، 4 و 8 بوته در متر ردیف سویا) و تاج خروس (در تراکمهای صفر، 4، 8 و12 بوته در متر ردیف سویا) در قالب 16 تیمار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تداخل توام توق و تاج خروس در تراکم حداکثر هر کدام از آنها به ترتیب 86 و70 درصد در سال اول و دوم عملکرد دانه سویا را کاهش داد. همچنین نتایج مقایسه قدرت رقابتی توق و تاج خروس نشان داد که تاثیر توق بر عملکرد دانه بیشتر از تاج خروس بود. بطوریکه اثر تداخل هر بوته توق بر عملکرد دانه سویا در سال اول و دوم آزمایش به ترتیب برابر با 37/2 و 91/1 بوته تاج خروس بود. تراکمی از توق که موجب 50 درصد کاهش عملکرد در سویا شد در سال اول و دوم به ترتیب 3/2 و 25/6بوته در متر ردیف بود. در حالی که در تداخل با تاج خروس 50% کاهش عملکرد برای سال اول و دوم به ترتیب در تراکم 9/5 و 19/12 بوته در متر ردیف اتفاق افتاد.
رقابت چند گونهای,سویا,توق,تاج خروس
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1149.html
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1149_57c8af080927d7d3414c7ea38afb3261.pdf
انجمن علوم علفهای هرز ایران
دانش علفهای هرز ایران
1735-3548
4
2
2009
02
19
مدیریت گل جالیز مصری (Phelipanche aegyptiaca (Pers.) Pomel) با استفاده از کودهای نیتروژن در گوجهفرنگی (Lycopersicon esculentum L.)
79
89
FA
سیروان
بابایی
کارشناسی ارشد
حسن
علیزاده
استاد دانشگاه
malizade@ut.ac.ir
محمدرضا
جهان سوز
استاد دانشگاه
حمید
رحیمیان مشهدی
استاد دانشگاه
hrahimian@hotmail.com
مهدی
مین باشی معینی
محقق
به منظور بررسی اثر چند نوع کود شیمیایی بر کنترل گل جالیز در گوجهفرنگی، پژوهشی در بخش تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه تهران طی سالهای 1387 و 1388 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارها شامل کودهای اوره، نیترات آمونیوم و فسفات آمونیوم هر یک در مقادیر 150 و 300 کیلوگرم در هکتار و سولفات آمونیوم در مقادیر 250 و 500 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمارهای سولفات آمونیوم 250 کیلوگرم در هکتار و فسفات آمونیوم 150 کیلوگرم در هکتار بهترین عملکرد گوجهفرنگی داشتند و از نظر آماری با شاهد بدون گل جالیز تفاوت معنیداری نداشتند. تیمارهای فسفات آمونیوم و اوره 150 کیلوگرم در هکتار و سولفات آمونیوم 250 کیلوگرم در هکتار نیز بیشترین وزن خشک اندام هوایی و ریشه گوجهفرنگی و نیترات آمونیوم 150 و 300 کیلوگرم در هکتار کمترین مقدار وزن خشک ریشه گوجهفرنگی را داشتند. وزن خشک اندام هوایی و غده گل جالیز در تیمارهای فسفات آمونیوم 150 و 300 کیلوگرم در هکتار بیشترین مقدار نسبت به شاهد دارای گل جالیزبود و تیمارهای نیترات آمونیوم 150 و 300 کیلوگرم در هکتار کمترین مقدار نسبت به شاهد بودند. سولفات آمونیوم به میزان 250 کیلوگرم در هکتار تاثیر معنی داری بر کاهش اتصال و رشد گل جالیز و همچنین بهبود عملکرد و صفات گوجه فرنگی نسبت به شاهد دارای گل جالیز داشت.
سولفات آمونیوم,فسفات آمونیوم,نیترات آمونیوم,اوره
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1150.html
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1150_815d291ae77f3df6919a67a16b5095df.pdf
انجمن علوم علفهای هرز ایران
دانش علفهای هرز ایران
1735-3548
4
2
2009
02
19
جذب و کارایی جذب نور در ارقام تک شاخه و چند شاخه کنجد (Sesamum indicum L.) تحت تاثیر رقابت تاج خروس ریشه قرمز ((Amaranthus retroflexus L.
91
103
FA
سعید
شهبازی
استاد دانشگاه
shahbazi1023@gmail.com
حمید
رحیمیان مشهدی
استاد دانشگاه
hrahimian@hotmail.com
حسن
علیزاده
استاد دانشگاه
malizade@ut.ac.ir
به منظور بررسی اثر تداخل علفهرز تاج خروس بر قابلیت جذب، مصرف، و میزان نور دریافتی توسط کنجد، در سال1387 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران اجرا شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایش شامل تراکمهای مختلف تاج خروس (0 ،2، 4، 8، 16 در مترمربع) و ارقام کنجد (اولتان، ناز تکشاخه، ورامین2822 و کرج 1) بودند. نتایج نشان داد که توزیع سطح برگ گونهها در طول تاج پوشه دارای تابع مثلثی است و ارتفاعی که در آن حداکثر تراکم سطح برگ قرار دارد در بین ارقام مختلف کنجد و تراکمهای مختلف تاج خروس متفاوت بود. با افزایش تراکم علفهرز تاج خروس و شاخص سطح برگ آنها، از میزان جذب نور توسط ارقام مختلف کنجد کاسته شد و ارقام اولتان، ورامین2822، کرج 1 و ناز تک شاخه در شرایط رقابت با تاج خروس بهترتیب 12، 47، 32، و42 درصد کاهش جذب نور در مقایسه با تیمار شاهد داشتند. متوسط کارایی مصرف نور در ارقام اولتان، ورامین2822، کرج1 و ناز تک شاخه به ترتیب 18.6، 35، 7/27 و7/21 درصد در تراکمهای مورد آزمایش تاج خروس کاهش یافت. بالاترین کارایی مصرف نور را رقم اولتان داشت.
تداخل,شاخص سطح برگ,تراکم,کارایی مصرف نور
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1151.html
https://ijws.areeo.ac.ir/article_1151_970e72ac643a38e9f6ab8c909e217fdc.pdf