کنترل شیمیایی گل‌جالیز مصری (Phelipanche aegyptiaca Pers.) و گل‌جالیز موتلی (P. mutelii F.W. Schultz) در مزارع کلزا (Brassica napus L.)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور

2 سازمان تحقیقات کشاورزی، بخش تحقیقات گیاه پزشکی

3 عضو هیات علمی

10.22034/ijws.2025.366681.1464

چکیده

آلودگی مزارع کلزا به گل‌جالیز سبب شد تا کنترل شیمیایی این گیاه در گلخانه موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور و مزارع آلوده استان‌های گلستان، ایلام،کرمانشاه، فارس و چهارمحال‌و‌بختیاری طی سال‌های 1399-1397 بررسی شود. آزمایش گلخانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار انجام شد. عامل اول گونه گل‌جالیز (در دو سطح مصری و موتلی) و عامل دوم کاربرد علف‌کش‌ در 12 سطح بود که تیمار برتر شامل 3 تیمار و 4 تکرار در مزارع بررسی شدند. علف‌کش‌1و2-کوئین‌مراک+متازاکلر (بوتیزان‌استار%6/41SC و بوتیزان تاپ%50SC)5/2 لیتر پیش‌رویشی 3-تری‌فلورالین (ترفلان%48EC) 2 لیتر پیش‌کاشت 4-گلایفوزیت (رانداپ 41%SL)40 میلی‌لیتر 5-رانداپ 40 میلی‌لیتر دو مرتبه 6-رانداپ 80 میلی‌لیتر7 -رانداپ 80 میلی‌لیتر دو مرتبه 8-کلوپیرالید (لونترل%30SL) 600 میلی‌لیتر 9-لونترل 600 میلی‌لیتر دو مرتبه 10-شاهد آلوده به گل‌جالیز 11-شاهد بدون گل‌جالیز بود. تعداد ساقه‌های گل‌جالیز، وزن خشک آن‌ها و عملکرد دانه کلزا تعیین شد. تیمارهای مزرعه مشابه تیمارهای 5، 9 و 10 گلخانه بود. نتایج نشان داد بجز در استان فارس و ایلام، برترین تیمار کاربرد دو مرتبه علف‌کش رانداپ 40 میلی‌لیتر+سولفات-آمونیوم بود که تفاوت معنی‌داری با شاهد آلوده داشت و به ترتیب سبب 91، 95 و 74 درصد کنترل گل‌جالیز مصری درگلخانه، استان‌های چهارمحال‌و‌بختیاری وکرمانشاه، 91 و 80 درصد کنترل گل‌جالیز موتلی در گلخانه و استان گلستان شد. عملکرد دانه کلزا با این علف‌کش34 و 65 درصد در چهارمحال‌و‌بختیاری و گلستان نسبت به شاهد افزایش داشت. با توجه به تفاوت نتایج مناطق اجرا، پیشنهاد می‌شود کنترل شیمیایی با سایر روش‌ها، تلفیق گردد تا کنترل گل‌جالیز در همه مناطق آلوده افزایش یابد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Chemical control of Phelipanche aegyptiaca Pers. and P. mutelii F.W. Schultz in infested canola (Brassica napus L.) fields

نویسندگان [English]

  • Noushin Nezamabadi 1
  • mozhgan veisi 2
  • mehdei meanbashi 3
1 Iranian Research Institute of Plant Protection
2 agricultural research center of kermanshsh. plant protection section
3
چکیده [English]

Canola fields were infested with the broomrape in Iran. The possibility of broomrape chemical control was investigated in the greenhouse of Iranian research institute of plant protection and infested fields of Golestan, Ilam, Kermanshah, Fars, Chaharmahal and Bakhtiari provinces during 2018-2020. A greenhouse experiment was conducted as a factorial arrangement with a completely randomized design and 4 replications. First level was broomrape species (Phelipanche aegyptiaca Pers. and P. mutelii F.W. Schultz) and second level was herbicides application included: 1&2-Metazachlor+Quinmerac (Butisan star, SC41.6% and Butisan top, SC50%) 2.5 L. ha-1 (pre emergence) 3-Trifloralin (Treflan, EC48%) 2 L. ha-1(pre planting), 4-Glyphosate (Roundup, SL41%) 40 mL. ha-1, 5-Twice application of Roundup 40 mL. ha-1, 6- Roundup 80 mL. ha-1,7-Twice application of Roundup 80 mL. ha-1, 8-Clopyralid (Lontrel, SL30%) 600 mL. ha-1, 9- Twice application of Lontrel 600 mL. ha-1,10- Untreated Control with broomrape 11-Control without broomrape. Field treatments were similar to greenhouse herbicide treatments 5, 9, and 10. The stem number and dry weight of broomrape and yield of canola were measured. The results showed that the most effective treatment was the twice application of roundup 40 ml. ha-1 +AMS in all locations except Ilam and fars provinces. Egyptian broomrape controlled 91, 95 and 74% in greenhouse, Chaharmahal and Kermanshah. P. mutelii controlled 91 and 80% in greenhouse and Golestan. Rapeseed yield increased by 34 and 65% compared to the control in Chaharmahal and Golestan.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ammonium sulfate (AMS)
  • canola yield
  • dry weight of broomrape
  • twice application of herbicides
دوره 20، شماره 2
دو فصلنامه دانش علفهای هرز در هماهنگی با سال میلادی منتشر می شود -شماره دو از 1 دی 1403 لغایت 3۱ خرداد 1404
دی 1403
صفحه 105-121
  • تاریخ دریافت: 21 مرداد 1403
  • تاریخ بازنگری: 12 مهر 1404
  • تاریخ پذیرش: 29 شهریور 1404
  • تاریخ اولین انتشار: 29 شهریور 1404
  • تاریخ انتشار: 01 دی 1403