کنترل شیمیایی علف‌هرز اویارسلام ارغوانی (Cyperus rotundus L.) در مزارع کشت نشایی پیاز خوراکی (Allium cepa L.)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، داراب، ایران

2 مربی پژوهشی بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران

3 دانش آموخته دکتری علوم علف‌های‌هرز، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،

4 استاد علوم علف‌های‌هرز، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

10.22034/ijws.2024.364935.1451

چکیده

به­ منظور کنترل اویارسلام ارغوانی در مزارع پیاز خوراکی (کشت نشایی)، آزمایشی به­صورت طرح بلوک­های کامل تصادفی با نه تیمار و سه تکرار در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان طی سال­های زراعی 1398 تا 1400 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف‌کش­های اکسی­فلورفن (Goal®, 30% SL) با مقادیر 450 و 600 گرم ماده مؤثره در هکتار معادل 5/1 و دو لیتر در هکتار ماده تجاری، بعد از استقرار نشاء در اوایل رویش اویارسلام، اگزادیازون (Ronstar®, 12% SL) با مقادیر 300 و 360 گرم ماده مؤثره در هکتار معادل 5/2 و سه لیتر در هکتار ماده تجاری، در مرحله دو تا چهار برگی اویارسلام پس از انتقال نشاء، پندی­متالین (Prowl®, 45.5% CS) با مقادیر 1137 و 1365 گرم ماده مؤثره در هکتار معادل 5/2 و سه لیتر در هکتار ماده تجاری، بعد از نشاء و قبل از رویش اویارسلام، بنتازون (Basagran®, 48% EC) با مقادیر 960 و 1440 گرم ماده مؤثره در هکتار معادل دو و سه لیتر در هکتار، در مرحله دو تا چهار برگی اویارسلام و شاهد وجین دستی بود. به منظور افزایش دقت آزمایش، از کرت شاهد کنار (متناظر) استفاده شد. نتایج نشان داد که مطلوب­ترین تیمار در کنترل اویارسلام به­ترتیب از کاربرد علف‌کش بنتازون (سه لیتر در هکتار) و اکسی­فلورفن (دو لیتر در هکتار) حاصل شد؛ به­طوری‌که با کاربرد بنتازون زیست­توده اندام هوایی اویارسلام در بازه­های زمانی 20، 30 و 40 روز پس از سمپاشی به­ترتیب 73، 77 و 90 درصد کاهش یافت؛ همچنین، این تیمار توانست زیست­توده اندام­های زیرزمینی اویارسلام را 83 درصد کاهش دهد و بعد از شاهد وجین بهترین تیمار بود. عملکرد پیاز با کاربرد علف­کش بنتازون 9/7 کیلوگرم در متر مربع بود که نسبت به نیمه شاهد آلوده 60 درصد افزایش داشت. بنابراین، علف‌کش بنتازون به مقدار سه لیتر در هکتار به­خوبی اویارسلام ارغوانی را کنترل کرد و عملکرد قابل فروش پیاز را افزایش داد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Chemical control of purple nutsedge (Cyperus rotundus L.) in transplanted onion (Allium cepa L.) field

نویسندگان [English]

  • Ebrahim Mamnoie 1
  • Arash Sabba 2
  • Elham Samadi Kalkhoran 3
  • Mohammad Taghi Alebrahim 4
1 Fars Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Darab, Iran
2 Soil and Water Department, Kerman Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kerman, Iran.
3 Department of Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Iran
4 Department of Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Iran
چکیده [English]

In order to control of purple nutsedge (Cyperus rotundus L.) in transplanted onion, an experiment was conducted as a randomized complete block design with nine treatments and three replications in fields of Agricultural and Natural Resources Research and Education Center of South of Kerman in 2019-2021. The treatments included oxyfluorfen (Goal®, 30% SL) at 450 and 600 g a.i ha-1 (1.5 and 2 L ha-1) after establishment of seedlings in the early growth of purple nutsedge, oxadiazon  (Ronstar®,12% SL) at 300 and 360 g a.i ha-1 (2.5 and 3 L ha-1) at after transplantation in 2-4 leaves of purple nutsedge, pendimethalin (Prowl®,45.5% CS) at 1137 and 1365 g a.i ha-1 (2.5 and 3 L ha-1) after transplantation and before emergence of purple nutsedge, bentazon (Basagran®,48% EC) at 960 and 1440 g a.i ha-1 (2 and 3 L ha-1) in 2-4 leaves of purple nutsedge and weed free. To increase the accuracy of the experiment, each test plot was divided into two equal sections, with the upper half serving as the control without spraying and the lower half being sprayed. The results demonstrated that the best treatment was obtained bentazon at 3 L ha-1 and oxyfluorfen at 2 L ha-1 in purple nudsedge control. So that, bentazon reduced 73, 77 and 90 % aerial biomass of nutsedge at 20, 30 and 40 days after treatment. In addition, it reduced underground biomass 83% and it was desirable treatment after weed free. That increased marketable onion yield (7.9 Kg m-2) 60% in comparison to weedy. Therefore, bentazone at 3 L ha-1 controlled purple nutsedge and increased marketable yield of onion.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Bentazon
  • biomass
  • chemical control
  • oxyflourfen
  • root crops

مقدمه

پیاز خوراکی (Allium cepa L.) گیاهی تک­لپه و دوساله، از تیره Alliaceae، یکی از مهم‌ترین سبزیجات دنیا به شمار می­رود
 (Al-Khaz'Ali et al., 2023). سطح برداشت، میزان تولید و میزان عملکرد پیاز در سال 1401 در ایران به­ترتیب بیش از 53 هزار هکتار، 566/2 میلیون تن و 47 تن در هکتار و در جنوب کرمان به­ترتیب 12 هزار هکتار، 726 هزار تن و 60 تن در هکتار بوده است (MAJ, 2023). ارزش اقتصادی این محصول در ایران، باعث شده که سطوح قابل توجهی از اراضی زراعی جنوب کرمان به کشت نشأیی این گیاه اختصاص داده شود
(Rafiee Sarbijan Nasab et al., 2020).

پیاز خوراکی به علت سبزشدن آهسته، رشد کند، جثه کوچک، ریشه­های کم­عمق، برگ­های باریک به­ویژه در مراحل اولیه رشد، گیاهی ضعیف و آسیب­پذیر در رقابت با علف‌های هرز است (Mamnoie & Atri, 2020;
Gupta et al., 2020). به­طوری­که اگر مدیریت علف‌های‌ هرز به­خوبی انجام نشود خسارت شدیدی به این محصول وارد می­شود. مقدار خسارت علف­های هرز در پیاز 23 تا 84 درصد گزارش شده است (Ransom et al., 2004).

‌از مهم‌ترین گونه­ها‌ی علف‌هرز خسارت‌زا در پیاز جنوب کرمان می­توان به اویارسلام ارغوانی (Cyperus rotundus) اشاره کرد. کاهش تناوب زراعی و کاشت متوالی پیاز، مهم‌ترین دلایل توسعه، گسترش و غالب­شدن این گونه دشوار کنترل است (Aien & Mamnoie, 2014). اویارسلام ارغوانی از تیره جگن‌ها (Cypraceae)، گیاهی چندساله، چهار کربنه و با رشد سریع است که از طریق غده­های زیرزمینی در مناطق گرمسیری و نیمه­گرمسیری در حال گسترش است (Rafiee Sarbijan Nasab et al., 2019). گیاهچه این علف­هرز قادر است از عمق 50 سانتی­متری خاک از اندام زیرزمینی به­ویژه غده­ها جوانه بزند و با توسعه و گسترش اندام­های هوایی مجدداً تولید غده کند (Roozkhosh et al., 2023). آئین و ممنوعی (Aien & Mamnoie, 2014) گزارش کردند که اویارسلام قادر است بیش از 300 ساقه در متر مربع تولید کند و با ایجاد رقابت سبب بروز افت عملکرد قابل توجهی در اراضی پیاز می­شود. از متداول‌ترین روش‌های کنترل علف­های هرز در مزارع پیاز، وجین دستی است
 (Al-Khaz’Ali et al., 2023). با این وجود، به دلیل افزایش هزینه­های کارگری در سال­های اخیر و زمان­بر­بودن وجین دستی باعث شده که تولیدکنندگان این محصول تمایل بیشتر به کاربرد علف‌کش­ها نشان دهند. از علف‌کش­های ثبت­شده در مزارع پیاز ایران می­توان به اکسی­فلورفن، آیوکسینیل، اگزادیازون، ستوکسیدیم، سیکلوکسیدیم، هالوکسی­فوپ­آر-متیل، کلتودیوم اشاره کرد (Zand et al., 2019).

علف‌کش اکسی­ فلورفن (Goal®, 30% SL) از گروه بازدارنده پروتوپورفیرینوژن­اکسیداز (PPO)[1] است. آنزیم پروتوپورفرینوژن­اکسیداز یک آنزیم مهم در بیوسنتز هم[2] و کلروفیل a است و سبب تبدیل پروتوپورفیرینوژن به پروتوپورفیرین می­شود. بر اثر بازدارندگی این آنزیم، پروتوپورفرینوژن ابتدا در کلروپلاست، سپس در سیتوسول تجمع می­یابد. پروتوپورفرینوژن در سیتوسول تحت واکنش اکسیده­شدن به پروتوپورفیرین تبدیل می­شود و به سهولت بر اثر واکنش با اکسیژن و نور، تشکیل اکسیژن نوزاد می­دهد و بدین­ترتیب موجبات مرگ سریع گیاه را فراهم می­آورد (Janaki et al., 2013). آیوکسینیل (Totril, EC 22.5%)، بازدارنده فتوسنتز در فتوسیستم Ⅱ است که به عنوان علف‌کش انتخابی و تماسی برای کنترل علف­های هرز پهن­برگ در پیاز و سیر (Allium sativum L.) به­صورت پس­رویشی ثبت شده است (Zand et al., 2019). اگزادیازون (Ronstar®,12% SL) علف‌کشی انتخابی، تماسی و نسبتاً سیستمیک، از گروه بازدارنده پروتوپورفیرینوژن­اکسیداز است
 (Senseman, 2007)، که قادر است علف­های هرز مزارع برنج (Oryza sativa L.) و پیاز را به­صورت پس­رویشی کنترل کند (McElroy et al., 2017).

بر اساس نتایج گزارش‌‌های انجام­شده، کاربرد پس­رویشی علف‌کش اکسی­فلورفن کارایی بسیار مطلوبی در کنترل علف­های هرز پیاز خوراکی داشت (Maknali & Shimi, 2010;
Ebadipour et al., 2012)، و وزن سوخ، قطر سوخ و عملکرد قابل فروش پیاز را به­طور معنی‌دار افزایش داد، همچنین تأثیر سوئی بر کیفیت پیاز نداشت (Ebadipour et al., 2012). در مقابل، برخی پژوهشگران نشان دادند که کاربرد علف‌کش اگزادیازون نتوانست تراکم و وزن خشک اویارسلام ارغوانی را به‌طور مطلوب کاهش دهد
 (Rafiee Sarbijan Nasab et al., 2020). در گزارش­های دیگری اظهار شده که علف هرز اویارسلام زرد (Cyperus esculentus) با کاربرد اگزادیازون 95 درصد (Sadi & Saeedipour, 2018)، ایمازوسولفورون 99 درصد
 (Felix & Boydston, 2010) و فلازاسولفورون 85 درصد (Yelverton et al., 2013) کنترل شد.

علف­کش بنتازون علف­کشی تماسی، انتخابی و شاخ و برگ­مصرف می­باشد که برای کنترل علف­های هرز پهن­برگ و اویارسلام در یونجه، سویا، لوبیا، نخود، ذرت، سورگوم استفاده می­شود (Paszko & Muszyński, 2017;
Song et al., 2019)؛ همچنین این علف­کش می­تواند در کنترل علف­های چندساله از جمله کنگر صحرایی (Cirsium arvense L.) و پیچک (Convolvulus arvensis L.) مؤثر باشد
(Paszko & Spadotto, 2022). در پژوهشی که توسط کیلینگ و همکاران (Keeling et al., 1989) انجام شد، به این نتیجه رسیدند که کاربرد بنتازون به مقدار 8/0 کیلوگرم در هکتار به­صورت پس­رویشی، قادر است اویارسلام زرد را 80 درصد کنترل کند. هرمن و همکاران (Herrmann et al., 2017) نیز گزارش کردند که کاربرد علف­کش بنتازون به مقدار 12/1 کیلوگرم ماده مؤثره در هکتار اویارسلام زرد را به­طور کامل (100 درصد) کنترل کرد.

پندی­متالین علف­کشی خاک­مصرف است که به­صورت پیش­رویشی برای کنترل علف­های هرز باریک­برگ و پهن­برگ یکساله و گونه­های جنس اویارسلام استفاده می­شود (Shaner, 2014). به­طوری­که، با کاربرد پندی­متالین به میزان 600 گرم در هکتار قبل از سه­برگی پیاز، علف­های هرز را 49 درصد کنترل کرد (Pezenti et al., 2020).

با توجه به مطالعات محدود انجام­شده در ارتباط با کنترل شیمیایی اویارسلام در پیاز خوراکی در ایران و جهان؛ همچنین، افزایش سطح زیر کاشت، کاهش کارایی علف­کش­های موجود در کنترل اویارسلام و افزایش هزینه وجین کارگری در پیاز، این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه کارایی علف­کش­های مختلف در کنترل اویارسلام و امکان خسارت­زایی آن در پیاز خوراکی انجام شد.

 

مواد و روش­ها

این پژوهش در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان (جیرفت) طی دو سال زراعی 1398 تا 1400 انجام شد. مشخصات محل آزمایش شامل، طول جغرافیایی 57 درجه و 32 دقیقه و عرض جغرافیایی 28 درجه و 32 دقیقه، ارتفاع محل آزمایش 628 متر از سطح دریا، با آب و هوای گرم و نیمه­خشک با زمستان­های معتدل و تابستان گرم و خشک با متوسط بارندگی سالیانه 160 میلی‌متر، بیشینه درجه حرارت 48 درجه سانتی­گراد و کمینه درجه حرارت چهار درجه سانتی­گراد (در برخی از سال­ها منفی دو درجه سانتی­گراد) و رطوبت نسبی صفر تا 65 درصد می­باشد. مشخصات خاک مزرعه در جدول زیر نشان داده شده است (جدول 1).

 

 

جدول 1- خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک محل آزمایش.

Table 1. Chemical and physical properties of the experimental site soil.

K2O (mg kg-1)

P2O5 (mg kg-1)

EC (ds m-1)

pH

Organic material (%)

Soil texture

220

23

1.71

7.9

0.15

Sany Loam

 

 

کشت به صورت نشأیی بود، تهیه خزانه در تیرماه و انتقال نشاء در نیمه اول مهرماه انجام شد. همزمان آماده­سازی بستر کاشت در زمین اصلی شامل شخم برگردان، دوبار دیسک عمود برهم و کرت­بندی انجام شد. هر کرت آزمایش دارای 12 خط کشت به طول هشت متر و به فاصله 25 سانتیمتر بود. فاصله بوته روی خطوط کاشت هفت سانتیمتر با تراکم 57 بوته در متر مربع ایجاد شد. رقم کاشته­شده رقم پریماورا (زودرس، روز کوتاه، محصول هلند) می­باشد.

آزمایش در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با نه تیمار و سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل علف‌کش­های اکسی­فلورفن با مقادیر 5/1 (به­صورت تقسیط­شده 75/0+75/0 لیتر در هکتار) و دو لیتر در هکتار بعد از استقرار نشاء در اوایل رویش اویارسلام، پندی­متالین با مقادیر 5/2 و سه لیتر در هکتار بعد از نشاء و قبل از رویش اویارسلام، اگزادیازون با مقادیر 5/2 و سه لیتر در هکتار بعد از نشاء در مرحله دو تا چهار برگی اویارسلام، بنتازون با مقادیر دو و سه لیتر در هکتار در مرحله دو تا چهار برگی اویارسلام و شاهد وجین دستی در طول فصل رشد بود. مشخصات تیمارهای علف‌کش­ها در جدول زیر نشان داده شده است (جدول 2).

 

 

 

جدول 2- مشخصات علف‌کش­های مورد استفاده در آزمایش.

Table 2. Names and application rates of herbicides used in the experiment

Manufacturer

Dose g a.i ha-1

Dose L ha-1

Formulation

Trade name

Common name

Dow AgroSciences

450, 600

1.5 (0.75+0.75), 2

30% SL

Goal®

Oxyfluorfen

Bayer

300, 360

2.5, 3

12% SL

Ronstar®

Oxadiazon

BASF

960, 1440

2, 3

48% EC

Basagran®

Bentazon

BASF

1137, 1365

2.5, 3

45.5% CS

Prowl®

Pendimethalin

 

 

به­منظور افزایش دقت آزمایش از هر کرت، شاهد کنار (متناظر) استفاده شد. به­طوری‌که هر کرت آزمایش به دو نیمه تقسیم شد. نیمه بالای کرت‌های آزمایش بدون سمپاشی به عنوان شاهد و نیمه پایین کرت‌ها سمپاشی­شده به عنوان تیمار شد. منابع کود استفاده­شده شامل نیتروژن از منبع اوره (N 46%) به مقدار 300 کیلوگرم در هکتار، کود فسفات از منبع سوپرفسفات تریپل (46% P2O5) و سولفات پتاسیم (50% K2O5) به مقدار 150 و 120 کیلوگرم در هکتار قبل از کاشت استفاده شد. آبیاری به­صورت تحت فشار با نوار تیپ به­صورت قطره‌ای انجام شد. سم‌پاشی با سمپاش پشتی لانس­دار مدل ماتابی (Matabi)، مجهز به نازل شره­ای (8002) با فشار 200 کیلوپاسکال ثابت و حجم پاشش 300 لیتر در هکتار انجام شد. در طول دوره آزمایش سایر گونه­های علف­های هرز از طریق وجین دستی حذف شدند. صفات اندازگیری­شده شامل تعیین تراکم اویارسلام ارغوانی 20، 30 و 40 روز پس از سمپاشی در کادری به ابعاد 50×50 سانتی­متر مربع در هر دو نیمه شاهد و تیمار شمارش شد. سپس اندام­های هوایی برداشت و بعد از خشک­شدن در دمای 75 درجه سانتی­گراد به مدت 72 ساعت با دقت 001/0 گرم توزین شدند. عملکرد محصول پیاز در پایان فصل پس از حذف اثرات حاشیه­ای به مساحت نیم متر مربع در مساحت دو متر مربع در هر نیمه شاهد و تیمار برداشت و توزین شدند. همچنین، زیست­توده خشک اندام‌های زیرزمینی در پایان فصل در ابعاد نیم متر مربع و عمق 25 سانتیمتری خاک تعیین شد. درصد کاهش تراکم و زیست­توده خشک اویارسلام نسبت به نیمه شاهد بدون کنترل با استفاده از فرمول تغییریافته آبوت (معادله 1) محاسبه شد (Lesnik, 2003). همچنین، تعیین درصد افزایش عملکرد کل پیاز با استفاده از معادله 2 محاسبه شد (Baghestani et al., 2013).

HE%=   × 100                  معادله (1)

    % = ( ) × 100                     معادله (2)            

در معادله 1، HE درصد کاهش تراکم و زیست­توده علف­های هرز، x تراکم و زیست­توده علف­های هرز در نیمه شاهد بدون کنترل و y تراکم و زیست­توده علف­های هرز در نیمه تیمار شده می­باشد. در معادله دو، % درصد افزایش عملکرد کل،  و  به­ترتیب عملکرد غده در نیمه تیمار شده و نشده است. داده­های آزمایش پس از انجام آزمون همگن­بودن واریانس خطای دو سال برای هر صفت (آزمون بارتلت)، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار SAS 9.3، مقایسه میانگین با استفاده از آزمون حداقل تفاوت معنی‌دار (LSD) در سطح پنج درصد انجام شد. به­دلیل معنی­دار نشدن اثر سال در تیمار­های مختلف صفات اندازه­گیری­شده، از میانگین تجزیه مرکب دو ساله استفاده شد. شایان ذکر است که تیمار شاهد وجین دستی فقط در ارزیابی عملکرد پیاز و وزن غده‌های زیرزمینی اویارسلام در نظر گرفته شد و در تعیین درصد کاهش تراکم و وزن خشک اندام هوایی اویارسلام از تیمارها حذف شد (Uchino et al., 2012).

 

نتایج و بحث

نتایج جدول تجزیه واریانس مرکب دو ساله نشان داد که تیمارهای مختلف کاربرد علف‌کش‌ها تأثیر معنی‌دار (01/0 ≥P) بر تراکم، زیست­توده اندام­های هوایی و زیر زمینی، درصد کاهش تراکم و زیست توده اویارسلام و عملکرد اقتصادی پیاز داشت (جداول 3، 4 و 5).

نتایج نشان داد کاربرد علف‌کش­های اکسی­فلورفن، اگزادیازون، پندی­متالین و بنتازون قادرند تراکم و زیست­توده اندام­های هوایی و زیرزمینی اویارسلام را به­طور معنی­داری کاهش دهند. همچنین، با افزایش مقدار کاربرد علف‌کش­های مذکور، کارایی کنترل اویارسلام نیز بهبود یافت و تغییرات تراکم و زیست­توده اندام­های هوایی اویارسلام پس از سمپاشی روند نزولی نشان دادند (جداول 6، 7 و 8).

 

 

 

جدول 3- تجزیه واریانس (میانگین مربعات) اثر تیمارهای علف­کشی بر تراکم و درصد کاهش تراکم اویارسلام.

Table 3. Analysis of variance (Mean Squares) the effect of herbicide treatments on density and density reduction percentage of nutsedge.

Source

df

20 DAT

30 DAT

40 DAT

Density

Density reduction percentage

Density

Density reduction percentage

Density

Density reduction percentage

Year (Y)

1

2255**

60.75**

2120ns

18.75**

1728ns

0.19ns

Block* (Y)

4

2.59

0.07

0.46

0.32

0.32

0.13

Treatment (T)

7

16708**

714**

14708**

798**

12669**

1093**

Y* T

7

82.69ns

0.75ns

49.50ns

6.33ns

23.58ns

4.91ns

Error

-

326.04

72.78

277.93

58.89

267.89

69.92

CV

-

14.45

19.07

14.40

13.89

15.82

12.78

ns, *, ** non-significant, significant at 0.05 and 0.01, respectively, Year (Y), Treatment (T) and DAT (Day after Treatment).

 

 

تعداد بوته اویارسلام در بازه زمانی 20 تا40 روز پس از سمپاشی در تیمارهای کاربرد اگزادیازون ( از 179 به 117 بوته در متر مربع)، پندی­متالین ( از 202 به 133 بوته در متر مربع)، بنتازون (از 86 به 39 بوته در متر مربع)، اکسی فلورفن ( از 121 به 59 بوته در متر مربع) کاهش یافت. این نتایج نشان می­دهد که کاربرد علف‌کش­ها قادر است تراکم اویارسلام را نسبت به نیمه شاهد آلوده به­ترتیب در اگزادیازون (34 تا 63 درصد)، پندی­متالین (31 تا 59 درصد)، بنتازون (49 تا 88 درصد) و اکسی فلورفن (45 تا 77 درصد) به­طور معنی­داری کاهش دهند. بنابراین مطلوب­ترین تیمار در کاهش تراکم بوته اویارسلام از کاربرد بنتازون علف‌کش بنتازون (سه لیتر در هکتار) حاصل شد که با اکسی­فلورفن (دو لیتر در هکتار) در یک گروه آماری بودند (جدول 6).

 

 

جدول 4- تجزیه واریانس (میانگین مربعات) اثر تیمارهای علف­کشی بر زیست­توده و درصد زیست­توده اویارسلام.

Table 4. Analysis of variance (Mean Squares) the effect of herbicide treatments on biomass and biomass reduction percentage of nutsedge.

Source

df

20 DAT

30 DAT

40 DAT

Biomass

Reduction percentage

Biomass

Reduction percentage

Biomass

Reduction percentage

Year (Y)

1

721**

233.91**

409.07**

35.97**

1272.78ns

0.02ns

Block* (Y)

4

2.47

0.39

0.45

1.86

0.46

1.34

Treatment (T)

7

3465**

970.62**

2402**

885**

2000**

1151**

Y* T

7

15.74ns

0.55ns

11.99ns

6.19ns

13.12ns

4.33ns

Error

-

202.07

72.71

72

59.31

100.65

81.89

CV

-

25.33

16.33

18.21

13.2

24.12

13.28

ns, *, ** non-significant, significant at 0.05 and 0.01, respectively, Year (Y), Treatment (T) and DAT (Day after Treatment)

 

جدول 5- تجزیه واریانس (میانگین مربعات) اثر تیمارهای مختلف علف‌کشی بر زیست­توده و درصد زیست­توده اندام­های زیرزمینی اویارسلام، عملکرد و درصد تغییرات عملکرد قابل فروش پیاز.

Table 5. Analysis of variance (Mean Squares) the effect of different herbicides treatments on biomass and reduction percentage of nutsedge underground and marketable yield and yield changes of onion.

Source

df

Nutsedge underground biomass

Marketable yield

Underground biomass

Reduction percentage

Marketable yield

Yield changes

Year (Y)

1

20.39ns

1.57ns

85.06**

107.02**

Block* (Y)

4

0.94

14.16

0.58

0.15

Treatment (T)

8

11.3**

1940**

1057.83**

2721.78**

Y* T

8

0.19ns

4.49ns

5.04ns

9.20ns

Error

-

1.57

89.34

30.61

102.79

CV

-

16.80

18.12

24.01

16.10

ns, *, ** non-significant, significant at 0.05 and 0.01, respectively, Year (Y), Treatment (T) and DAT (Day After Treatment)

 

 

زیست­توده اندام­های هوایی اویارسلام در بازه زمانی 20 تا40 روز پس از سمپاشی نیز روند مشابهی داشت. به طوری­که زیست­توده اویارسلام با کاربرد علف‌کش اگزادیازون (از80 تا 47 گرم در متر مربع)، پندی­متالین (از 92 تا 54 گرم در متر مربع)، بنتازون (از 39 تا 15 گرم در متر مربع)، اکسی­فلورفن (از 53 تا 23 گرم در متر مربع) کاهش یافت. این نتایج بیانگر آن است که علف‌کش­های کاربردی باعث کنترل مطلوب این علف­هرز شده است. کاهش وزن خشک اندام هوایی اویارسلام نسبت به نیمه شاهد بدون کنترل در کاربرد علف‌کش اگزادیازون (40 تا 65 درصد)، پندی­متالین (36 تا 62 درصد)، بنتازون (57 تا 90 درصد)، اکسی­فلورفن (52 تا 80 درصد) مشاهده شد (جدول 7). بیشترین و کمترین کارایی در کاهش تراکم و زیست­توده اندام­های هوایی اویارسلام به­ترتیب از بنتازون (سه لیتر در هکتار) و پندی­متالین (دو لیتر در هکتار) حاصل شد. بنابراین، مطلوب­ترین تیمار در کاهش زیست­توده اندام هوایی اویارسلام از کاربرد علف‌کش بنتازون (سه لیتر در هکتار)؛ به­طوری­که این تیمار توانست تراکم و زیست­توده اندام­های هوایی اویارسلام را به­ترتیب 88 و 90 درصد کاهش داد. پس از آن اکسی­فلورفن (دو لیتر در هکتار) بیشترین کارایی در کنترل این علف هرز داشت که با بنتازون (سه لیتر در هکتار) در یک گروه آماری بودند (جدول 7).

 

 

جدول 6- اثر تیمارهای مختلف علف‌کشی بر تراکم و درصد کاهش تراکم اویارسلام در 20، 30 و 40 روز پس از سمپاشی.

Table 6. The effect of different herbicides treatments on nutsedge density and reduction percentage at 20, 30 and 40 days after treatment.

Herbicides

Dose (L ha-1)

Density

20 DAT

30 DAT

40 DAT

No. m-2

(%)

No. m-2

(%)

No. m-2

(%)

Oxyfluorfen

2

69 ef

56 ab

65 ef

66 ab

59 e

77 b

Oxyfluorfen

0.75+0.75

121 d

45 cd

108 d

57 cd

95 d

66.5 cd

Oxadiazon

2.5

179 b

34 e

163 b

45 ef

141 b

51 ef

Oxadiazon

3

136 cd

40 c-e

128 cd

53 c-e

117 c

63 cd

Pendimethalin

2

202 a

31 e

191 a

38 f

174 a

47 f

Pendimethalin

3

151 c

38 de

140 c

49 de

133 bc

59.5 de

Bentazon

2

86 e

49 bc

81 e

60 bc

69 e

71 bc

Bentazon

3

53 f

63 a

47 f

73 a

39 f

88 a

LSD 5%

-

21.36

10.09

19.72

9.08

19.36

9.89

In each column, means followed by the same letter in each treatment are not significantly different) LSD P ≤ 0.05(, DAT (day after Treatment).

 

جدول 7- اثر تیمارهای مختلف علف‌کشی بر زیست­توده اندام­های هوایی اویارسلام و درصد کاهش آن در 20، 30 و 40 روز پس از سمپاشی.

Table 7. The effect of different herbicides treatments on biomass of nutsedge aerial parts and its reduction percentage at 20, 30 and 40 days after treatment

Herbicides

Dose (L ha-1)

Aerial parts biomass

20 DAT

30 DAT

40 DAT

(g m-2)

(%)

(g m-2)

(%)

(g m-2)

(%)

Oxyfluorfen

2

31.65 e

65.99 ab

26.4 fg

69.99 ab

23.23 ef

80.8 ab

Oxyfluorfen

0.75+0.75

53.15 cd

52.34 cd

42.68 de

60.27 cd

37.46 cd

69.97 cd

Oxadiazon

2.5

80.26 ab

40.17 ef

65.54 b

47.39 ef

59.05 ab

53.17 ef

Oxadiazon

2.5

61.34 c

47.34 c-d

51.8 cd

56.12 c-e

47.2 bc

65.68 cd

Pendimethalin

2

92.06 a

36.8 f

76.91 a

40.18 f

66.95 a

49 f

Pendimethalin

3

68.34 bc

44.48 d-f

57.47 bc

52 de

54.53 b

62.06 de

Bentazon

2

39.3 de

57.34 bc

33.5 fe

63.3 bc

28.72 de

74.04 bc

Bentazon

3

22.93 e

73.43 a

18.58 g

77.69 a

15.75 f

90.77 a

LSD 5%

-

16.82

10.09

10.04

9.11

11.87

10.71

In each column, means followed by the same letter in each treatment are not significantly different) LSD P ≤ 0.05(, DAT (The day after Treatment).

 

 

بر اساس تحقیقات انجام­شده کاربرد علف‌کش­ها در مزراع پیاز خوراکی سبب کنترل علف­های هرز و افزایش عملکرد پیاز می‌شود
 (Dhananivetha et al., 2015; Garba, 2021; Ibrahim et al., 2022). با این وجود، کارایی علف‌کش‌های متفاوت در کنترل اویارسلام مختلف گزارش شده است. به­طوری­که تراکم اویارسلام در کاربرد با علف‌کش اکسی­فلورفن 75 درصد (Suitana & Das, 2015)، پندی‌متالین 79 درصد (Mamnoie & Atri, 2020) و اگزادیازون 60 درصد کاهش یافت (Babaei Nejad et al., 2017). همچنین، در آزمایشی به کارایی مؤثر علف‌کش‌های بنتازون و اگزادیازون در کنترل اویارسلام و علف‌های ‌هرز پیاز اشاره شده است (Souza et al., 2015). قوشه (Ghosheh, 2004) نشان داد کارایی اکسی‌فلورفن و اگزادیازون در کنترل علف‌های‌ هرز پیاز مطلوب‌تر از کاربرد بنتازون و متری‌بیوزین است (Ghosheh, 2004). رفیعی و همکاران (Rafiee et al., 2020) اظهار نمودند کاربرد تلفیقی اگزادیازون+ بنتازون در کاهش تراکم و وزن خشک اندام­های هوایی اویارسلام موثر است. در سایر گزارش­ها نیز به کارایی مطلوب علف‌کش‌های پندی‌متالین
 (Sinare et al., 2015) و اکسی‌فلورفن
 (Sinare et al., 2015; Aien & Mamnoie, 2014) در کنترل اویارسلام ارغوانی
 (Cyperus rotundus) اذعان شده است. کارایی مطلوب علف‌کش­های اکسی­فلورفن و اگزادیازون در کنترل اویارسلام ارغوانی در پیاز توسط یوگور و همکاران (Uygur et al., 2010) تأکید شده است.

در گزارش حسین و همکاران (Hussain et al., 2008) اظهار شد با کاربرد پندی­متالین علف­های­هرز پیاز کنترل شد و عملکرد پیاز افزایش یافت. ابراهیم و همکاران (Ibrahim et al., 2011) به این نتیجه رسیدند که در میان علف‌کش­های پندی­متالین، اکسی­فلورفن و اس­متولاکلر، علف‌کش اکسی­فلورفن توانست تراکم و وزن خشک علف­های هرز پیاز را به‌طور معنی‌دار کاهش و عملکرد و اجزای عملکرد را افزایش دهد. در مطالعات دو ساله­ای که توسط رامالینگام و همکاران (Ramalingam et al., 2013) انجام شد، گزارش شده است که کاربرد اکسی­فلورفن به­صورت پیش­رویشی به مقدار 200 گرم در هکتار قادر است علف­های هرز پیاز را کنترل کند و عملکرد پیاز را نسبت به دز 400 گرم در هکتار افزایش دهد. کاربرد اکسی­فلورفن با مقادیر یک و 25/1 کیلوگرم ماده مؤثره در هکتار به­صورت پیش­رویشی، نیز توانست وزن خشک علف­های هرز پیاز را به­ترتیب 50 و 57 درصد کاهش دهد (Vijayvergiya et al., 2018). همچنین، اسلام و همکاران (Islam et al., 2020) نشان دادند، کاربرد اکسی­فلورفن در مقادیر 5/1 و دو لیتر در هکتار قادر است وزن خشک علف­های­هرز پیاز به 72 تا 77 درصد کاهش دهد. همچنین ، به دنبال کاربرد پندی­متالین در مقادیر یک و 5/1 لیتر در هکتار نیز وزن خشک علف­های هرز به 69 تا 82 درصد کاهش یافتند. در آزمایش دیگری مشخص شد، با کاربرد پیش­رویشی پندی­متالین در مقادیر سه و 5/3 لیتر در هکتار علف­های هرز پیاز به­ترتیب 65 و 72 درصدی کنترل شدند؛ همچنین، با کاربرد اکسی­فلورفن به مقدار 7/0 و 9/0 لیتر در هکتار، علف­های هرز به­ترتیب 92 و 93 درصد کنترل شد
 (Ariunaa et al., 2020).

گوپتا و همکاران (Gupta et al., 2020) به این نتیجه رسیدند که کاربرد اکسی­فلورفن با مقادیر 500، 750، 1000، 2000 و 3000 گرم در هکتار توانست وزن خشک علف‌های ‌هرز را به­ترتیب 69، 77، 80، 81 و 85 درصد کاهش دهد؛ همچنین، وزن خشک علف‌های ‌هرز با کاربرد پندی­متالین (1750 میلی­لیتر در هکتار) 47 درصد کاهش یافت.

زیست­توده اندام­های زیرزمینی اویارسلام (غده­ها و ریزوم­ها) نیز تحت تأثیر کاربرد تیمارهای مختلف علف‌کش قرار گرفت (جدول 5). با این وجود تیمارهای مختلف علف‌کش، کارایی متفاوتی در کاهش زیست­توده اندام­های زیرزمینی اویارسلام داشتند. به­طوری­که زیست­توده اندام­های زیرزمینی اویارسلام در کاربرد علف‌کش اگزادیازون (23 تا 36 گرم در متر مربع)، پندی­متالین (32 تا 42 گرم در متر مربع)، اکسی­فلورفن (14 تا 28 گرم در متر مربع) و بنتازون (10 تا 18 گرم در متر مربع) بود. به عبارت دیگر، کارایی علف‌کش­ها در کاهش زیست­توده در کاربرد اگزادیازون (41 تا 62 درصد)، پندی­متالین (32 تا 48 درصد)، اکسی­فلورفن (53 تا 76 درصد) و بنتازون (70 تا 83 درصد) بودند (جدول 8). بنابراین کارایی علف‌کش­های مختلف در کاهش زیست­توده اندام­های زیرزمینی اویارسلام بعد از شاهد وجین، به­ترتیب از کاربرد بنتازون (سه لیتر در هکتار) و اکسی­فلورفن (دو لیتر در هکتار) حاصل شد و در یک گروه آماری بودند. در مقابل، کمترین کارایی از کاربرد پندی­متالین (دو لیتر در هکتار) به­دست آمد (جدول 8). این نتایج بیانگر آن است که کاهش زیست­توده اندام­های زیرزمینی اویارسلام با کاهش زیست­توده اندام­های هوایی ارتباط دارد. در این راستا، رفیعی سربیژن نسب و همکاران
 (Rafiee Sarbijan Nasab et al., 2020) نشان دادند کاربرد پیش­رویشی اگزادیازون (سه لیتر در هکتار) به­علاوه کاربرد پس­رویشی بنتازون (سه لیتر در هکتار) توانست زیست­توده اندام­های زیرزمینی اویارسلام را بیش از 89 درصد کاهش دهد.

بر اساس مشاهدات، هیچ­یک از علف‌کش­های کاربردی، خسارت پایداری بر اندام هوایی و عملکرد قابل فروش پیاز (سوخ) نداشتند؛ در مقابل تیمارهای علف‌کش با کنترل مطلوب اویارسلام سبب افزایش معنی­دار عملکرد پیاز شدند. مقدار عملکرد قابل فروش پیاز در کاربرد علف‌کش­های اگزادیازون (8/5 تا 6/6 کیلوگرم در متر مربع)، پندی­متالین (4/6 تا 7 کیلوگرم در متر مربع)، اکسی­فلورفن (3/7 تا 7/7 کیلوگرم در متر مربع) و بنتازون (5/7 تا 9/7 کیلوگرم در متر مربع) بود. به عبارت دیگر، عملکرد قابل فروش پیاز با کاربرد علف‌کش‌های اگزادیازون (32 تا 41 درصد)، پندی­متالین (36 تا 44 درصد)، اکسی­فلورفن (51 تا 56 درصد) و بنتازون (52 تا 60 درصد) افزایش معنی‌دار نشان دادند. بیشترین افزایش عملکرد پیاز بعد از شاهد وجین دستی، به­ترتیب مربوط به بنتازون (سه لیتر) و اکسی­فلورفن (2 لیتر در هکتار) بودند که با اگزادیازون و پندی­متالین اختلاف معنی­دار داشتند. در مقابل، کمترین افزایش عملکرد پیاز 32 درصد بود از کاربرد اگزادیازون (5/2 لیتر در هکتار) به­دست آمد (جدول 8). این نتایج بیانگر آن است که افزایش عملکرد قابل فروش پیاز با کارایی علف‌کش­های مختلف در کنترل اویارسلام مطابقت دارد (جداول 6 تا 8). بنابراین، تیمارهای علف‌کش با کاهش تراکم و زیست­توده اندام­های هوایی و زیرزمینی اویارسلام از طریق کاهش رقابت سبب افزایش عملکرد قابل فروش پیاز می­شود.

 

 

جدول 8- اثر تیمارهای مختلف علف‌کشی بر زیست­توده اندام­های زیرزمینی اویار سلام، درصد کاهش آن، عملکرد قابل فروش و تغییرات عملکرد پیاز.

Table 8. The effect of different herbicides treatments on underground biomass of purple nutsedge, its reduction percentage, marketable onion yield and its changes.

Herbicides

Dose (L h-1)

Underground biomass of purple nutsedge

Marketable Onion yield

(g m-2)

(%)

kg m-2

(%)

Oxyfluorfen

2

14.58 gf

76.59 bc

7.74 bc

56.75 b

Oxyfluorfen

0.75+0.75

28.99 cd

53.46 ef

7.37 bc

51.08 bc

Oxadiazon

2.5

36.27 ab

41.78 fg

5.8 d

32.11 e

Oxadiazon

2.5

23.61 de

62.09 de

6.63 b-d

41.94 c-e

Pendimethalin

2

42.17 a

32.32 g

6.43 cd

36.85 de

Pendimethalin

3

32.12 bc

48.41 f

7.02 b-d

44.29 cd

Bentazon

2

18.59 ef

70.17 cd

7.52 bc

52.5 bc

Bentazon

3

10.48 g

83.19 b

7.91 b

60.76 b

Hand–weeded

-

0.63 h

98.9 a

10.63 a

93.25 a

LSD 5%

-

6.51

11.93

1.48

11.12

In each column, means followed by the same letter in each treatment are not significantly different) LSD P ≤ 0.05(.

 

 

علف‌کش­ها با کنترل مطلوب علف­های هرز قادرند عملکرد پیاز را به­طور معنی­داری افزایش دهند. در این ارتباط، قاسم (Qasem, 2005) معتقد است با کاربرد علف‌کش اکسی‌فلورفن عملکرد پیاز خوراکی به­طور معنی­داری افزایش می­یابد. در گزارش­های دیگر نیز مشخص شد کاربرد علف‌کش اکسی­فلورفن بیشترین کارای در افزایش عملکرد پیاز خوراکی دارد (Vijayvergiya et al., 2018; Gupta et al., 2020). همچنین، آئین و مممنوعی (Aien & Mamnoie, 2014) اظهار کردندکه مقدار افزایش عملکرد پیاز در کاربرد اکسی‌فلورفن (71 تن در هکتار) بیشتر از پندی­متالین و اگزادیارجیل بود. در گزارش­های دیگر نیز مشخص شد، عملکرد پیاز با کاربرد اگزادیازون+ بنتازون، 87 درصد (Rafiee Sarbijan Nasab et al., 2020)، پندی­متالین، 38 درصد (Mamnoie & Atri, 2020)، کلتودیم 101 درصد (Mamnoie & Atri, 2019)، کلروتال­دیمتیل 26 درصد (Babiker & Ahmed, 1986) افزایش یافت.

 

نتیجه­گیری کلی

بر اساس نتایج این پژوهش، علف‌کش بنتازون کارایی مطلوبی در کنترل اویارسلام داشت؛ لذا، در شرایطی که مزرعه پیاز آلوده به این علف‌هرز دشوار کنترل باشد، کاربرد علف‌کش بنتازون با مقدار سه لیتر در هکتار در تناوب علف­کشی با اکسی فلورفن به مقدار دو لیتر در هکتار، می‌تواند اویارسلام ارغوانی را مهار و عملکرد قابل فروش پیاز را افزایش دهد.

سپاسگزاری: با سپاس از مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور که در حمایت مالی این پژوهش نقش داشت. این مقاله حاصل پروژه تحقیقاتی با شماره مصوب 86014-0000--08-100000-040-04 است.

 

 

منابع

Aien, A. and Mamnoie, E. 2014. Chemical control of weeds in fall transplanting onions in southern Kerman province. J. of Weed Ecol. 2(1): 1-10. (In Persian)

Al-Khaz'Ali, A.J. Salman, K.A. and Ahmed, A.Sh. 2023. Evaluation of the efficiency of some herbicides for controlling the weeds outgrowth in onion field (Allium Cepa L.). Syrian J. of Agri. Res. 10(1): 362-370.

Ariunaa, Dr. Erdenenzorig, T. and Dondov, B. 2020. Results of the weed control in onion (Allium Cepa L.) field. Society and innovations Issue. ISSN 2181-1415.

Babaei Nejad, B. Rostami, M. and Dadkhah, A.R. 2017. The effect of mechanical and chemical weed control on the yield of onion (Allium cepa L.) seedlings cultivated fall in Hormozgan province. Weed Search J. 8(2): 79-91.

Babiker A.G.T. and Ahmed M.K. 1986. Chemical weed control in transplanted onion (Allium cepa L.) in the Sudan Gezira. Weed Res. 26: 133-137.

Baghestani, M.A. Zand, E. Lotfi-Mavi, F. Esfadiari, H. Pourazar, R. and Mamnoie, E. 2013. Evaluation of spectrum efficacy of registered herbicides used in corn. J. Plant Pests Dis. 81: 100-122.

Das, T.K. and Yaduraju, N.T. 2008. Effect of soil solarization and crop husbandry practices on weed species competition and dynamics in soybean-wheat cropping system. Indian J. Weed Sci. 40 (1&2): 1-5.

Dhananivetha, M. Mohammed Amnullah, M. Arthanari, P.M. and Mariappan, S. 2017. Weed management in onion: A review. Agri. Rev. 38(1): 76-80.

Ebadipour, A. Didebaan, B. and Ali Beigi Bani, D. 2013. Comparative of oxyflourfen herbicide and hand weeding on onion weed control dead. J. of Plant Product. Sci. 4(1): 35-33.

Felix, J. and Boydston, R.A. 2010. Evaluation of imazosulfuron for yellow nutsedge (Cyperus esculentus) and broadleaf weed control in potato. Weed Technol. 24: 471-477.

Garba, Y. 2021. Response of onion (Allium cepa L.) to plant population and weed control methods in a chicken weed (Portulaca quadrifida L.) infested field in sudan savanna, Nigeria. Global J. of Agri. Sci. 20: 19-27.

Genfarm, H. 2020. Introduction of Ioxinyl 250 herbicides. https://www.genfarm.com.au/crop-protection/herbicides/genfarm-ioxynil-250-herbicide.

Ghosheh, H.Z. 2004. Single herbicide treatments for control of broadleaved weeds in onion (Allium cepa). Crop Protect. 23(6): 539– 542.

Gupta, R.K. Bharti, R.B. Hasan Shah, M. and Pramanik, K. 2020. Weed management in transplanted onion (Allium cepa L.) through early post-emergence herbicides. Plant Arch. 20(2): 6919-692.

Herrmann, C.M. Goll, M.A. Phillippo, C.J. and Zandstra, B.H. 2017. Postemergence weed control in onion with bentazon, flumioxazin, and oxyfluorfen. Weed Technol. 31(2): 279-290.

Hussain, Z. Marwat, K.B. Ali Shah, S.I. Arifullah, S. and Khan, N.M. 2008. Evaluation of different herbicides for weed control in onion. Sarhad J. Agric. 24(3): 453-456.

Ibrahim, H.H. Abdalla, A.A. and Salem, W.S. 2022. Efficacy of irrigation intervals and chemical weed control on optimizing bulb yield and quality of onion (Allium cepa L.). Bragantia. 81: e1722.

Ibrahim, U. Oluwatosin, O.J. Ayinde, B.T. and Mahmoud, B.A. 2011. Evaluation of herbicides on weed control, performance and profitability of onion (Allium cepa) in the forest zone of nigeria. Middle-East J. of Scient. Res. 9(5): 611-615.

Islam, M.R. Moniruzzaman, M. Obaidullah, M. and Fahim, A.H.F. 2020. Impact of integrated weed management on bulb yield of onion. Bangladesh Agron. J. 23(1): 83-89.

Janaki, P. Priya, R.S. and Chinnusamy, C. 2013. Field dissipation of oxyfluorfen in onion and its dynamics in soil under Indian tropical conditions. J. of Environ. Sci. and Health. 48: 941–947.

Jordan-Molero, J.E. and Stoller, E.W. 1978. Seasonal development of yellow and purple nutsedges (Cyperus esculentus and C. rotundus) in Illinois. Weed Sci. 26: 614-618.

Keeling, J.W. Bender, D.A. and Abernathy, J.R. 1990. Yellow Nutsedge (Cyperus esculentus) management in transplanted onions (Allium cepa). Weed Technol. 4(1): 68-70.

Lesnik, M. 2003. The impact of maize stand density on herbicide efficiency. Plant Soil Environ. 49: 29–35.

MAJ. 2023. Crop Production. Agriculture of Statistic Database. Agriculture Products. Ministry of Jihad-e-Agric.1.137.Available online at http://amar.maj.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=117564e0-507c-4565-9659-fbabfb4acb9b.

Maknali, A. and Shimi. P. 2010. Evaluating effect of different herbicides on weed control and yield on onion (Allium cepa L.). The Proceedings of 3rd Iranian Weed Science Congress. Babolsar. 2: 321–324. (In Persian).

Mamnoie, E. and Atri, A.R. 2019. Evaluation the efficacy of new brand herbicides of clethodium (Superpower and Elective) in control of weeds of onion (Allium cepa) in south Kerman. J. of Plant Protect. 33(3): 301-33.

Mamnoie, E. and Atri, A.R. 2020. Efficacy comparison of pendimethalin herbicide with some registered herbicides in the weed control of onion in south Kerman. J. of Crops Improvment (Journal of Agriculture) 22(2): 307-317.

McElroy, J.S. Head, W.B. Wehtje, G.R. and Spak, D. 2017. Identification of goosegrass (Eleusine indica) biotypes resistant to preemergence-applied oxadiazon. Weed Technol. 31(5): 675-681.

Paszko, T. and Muszyński, P. 2017. Degradation rates of alachlor, atrazine and bentazone in the profiles of Polish Luvisols. International Agrophysics, 31(3).

Paszko, T. and Spadotto, C. 2022. Modeling of bentazone leaching in soils with low organic matter content. Inter. J. of Environ. Res. and Pub. Health. 19(12): 7187.

Pezenti, M. Fruet, D.L. Olescowicz, D. Wernke, C. Guerra, N. and De Oliveira Neto, A.M. 2020. Efficiency of pendimethalin, ioxynil, and accase inhibitors in controlling weeds in direct seeding onion. Cientifica. 48(4): 311-316.

Poewal, M.K. and Singh, M.M. 1993. Effect of nitrogen and weed management on onion. Indian J. of Agron. 38(1): 74- 77.

PPO. 2022. List of pests, Disease and weeds of crops. Ministry of Jihad-e-Agric.1. 229. Availableonline at https://www.ppo.ir/_douranportal/usersfiles/teymouri_4227/document

Qasem, J.R. 2005. Chemical control of weeds in onion (Allium cepa L.). J. of Horti. Sci. and Biotech. 80(6): 721–726.

Rafiee Sarbijan Nasab, F. Mohammad Doust Chaman Abad, H.R. Aein, A. Alebrahim, M.T. and Asghari, A. 2019. Evaluation of Cyperus rotundus management practices in Jiroft onion fields. Iranian J. of Weed Sci. 15(2): 55-63. (In Persian).

Rafiee Sarbijan Nasab, F. Mohammad Doust Chamanabad, H.R. Aein, A. Alebrahim, M.T. and Asghari, A. 2020. Evaluation of chemical control of purple nutsedge (Cyperus rotundus L.) in onion (Allium cepa L.) fields in south kerman. J. of Plant Protect. 34(1): 125-136. (In Persian).

Ramalingam, S.P. Chinnagounder, C. Perumal, M. and Palanisamy, M.A. 2013. Evaluation of new formulation of oxyfluorfen (23.5% EC) for weed control efficacy and bulb yield in onion. American J. of Plant Sci. 4: 890-895.

Ransom, C.V. Rice, C.A. and Ishida, J.K. 2004. Yellow nutsedge competition in dry bulb onion production. Oregon State University, Malheur experiment station, special report 1055. pp. 97-99.

Ravisankar, D. and Chinnamuthu, C.R. 2017. Study on purple nutsedge (Cyperus rotundus) tuber dormancy and its control through combined application of growth regulator and herbicides. Chemical Sci. Rev. and Letters. 6(22): 727-731.

Roozkhosh, M. Eslami, S.V. and Jami Al-Ahmadi, M. 2023. Effect of burial depth on tuber sprouting and growth of purple nutsedge (Cyperus rotundus L.) ecotypes. Weed Res. J. 15 (1):1-12.

Sadi, M. and Saeedipour, S. 2018. Sequential post-emergence herbicide applications in control of yellow nutsedge (Cyperus esculenthus L.) in bermudagrass turf. Iranian J. of Weed Sci. 14(2): (1-8). (In Persian).

Senseman, S.A. 2007. Flumioxazin. Herbicide Handbook. Lawrence, Kansas: Weed Science Society of America. Pp 202–203.

Shaner, D.L. 2014. Herbicide Handbook. 10th edn. Lawrence, KS: Weed Science Society of America. 513 p.

Song, S. Zhang, C. Chen, Z. Wei, J. Tan, H. and Li, X. 2019. Hydrolysis and photolysis of bentazone in aqueous abiotic solutions and identification of its degradation products using quadrupole time-of-flight mass spectrometry. Environ. Sci. and Poll. Res. 26: 10127-10135.

Suitana, S. and Das, S. 2015. Weed control efficacy of some herbicides in transplanted onion. Environ. and Ecol. 33(4): 1604-1607.

Uchino, H. Iwama, K. Jitsuyama, Y. Ichiyama, K. Sugiura, E.R.I. Yudate, T. Nakamura, S. and Gopal, J.A.I. 2012. Effect of interseeding cover crops and fertilization on weed suppression under an organic and rotational cropping system stability of weed suppression over years and main crops of potato, maize and soybean. Field Crops Res. 127: 9-16.

Uygur, S. Gürbüz, R. and Uygur, F.N. 2010. Weeds of onion fields and effects of some herbicides on weeds in Cukurova region, Turkey. African J. of Biotech. 9(42): 7037-7042.

Vijayvergiya, D. Ali, S.A. Das, M.P. Ramgiry, P. and Uikey, S. 2018. Effect of pre-emergence herbicides on weed control of kharif onion (Allium cepa L.) in vindhyan plateau of Madhya Pradesh. The Pharma Innov. J. 7(1): 376-378.

Yelverton, F.H. Gannon, T.W. Hinton, J.D. and Warren, L.S. 2013. Weed control and turfgrass tolerance to flazasulfuron. Proceeding Southern Weed Sci. Soc. 56: 101-101.

Zand, E. Baghestani, M.A. Nezamabadi, N. Shimi P. and Mousavi. S.K. 2019. A guide for herbicides in Iran. University Press Center, 216 pp. )In Persian).

 

  1. 1. Protoporphyrinogen oxidase
  2. Hem
References:
Aien, A. and Mamnoie, E. 2014. Chemical control of weeds in fall transplanting onions in southern Kerman province. J. of Weed Ecol. 2(1): 1-10. (In Persian)
Al-Khaz'Ali, A.J. Salman, K.A. and Ahmed, A.Sh. 2023. Evaluation of the efficiency of some herbicides for controlling the weeds outgrowth in onion field (Allium Cepa L.). Syrian J. of Agri. Res. 10(1): 362-370.
Ariunaa, Dr. Erdenenzorig, T. and Dondov, B. 2020. Results of the weed control in onion (Allium Cepa L.) field. Society and innovations Issue. ISSN 2181-1415.
Babaei Nejad, B. Rostami, M. and Dadkhah, A.R. 2017. The effect of mechanical and chemical weed control on the yield of onion (Allium cepa L.) seedlings cultivated fall in Hormozgan province. Weed Search J. 8(2): 79-91.
Babiker A.G.T. and Ahmed M.K. 1986. Chemical weed control in transplanted onion (Allium cepa L.) in the Sudan Gezira. Weed Res. 26: 133-137.
Baghestani, M.A. Zand, E. Lotfi-Mavi, F. Esfadiari, H. Pourazar, R. and Mamnoie, E. 2013. Evaluation of spectrum efficacy of registered herbicides used in corn. J. Plant Pests Dis. 81: 100-122.
Das, T.K. and Yaduraju, N.T. 2008. Effect of soil solarization and crop husbandry practices on weed species competition and dynamics in soybean-wheat cropping system. Indian J. Weed Sci. 40 (1&2): 1-5.
Dhananivetha, M. Mohammed Amnullah, M. Arthanari, P.M. and Mariappan, S. 2017. Weed management in onion: A review. Agri. Rev. 38(1): 76-80.
Ebadipour, A. Didebaan, B. and Ali Beigi Bani, D. 2013. Comparative of oxyflourfen herbicide and hand weeding on onion weed control dead. J. of Plant Product. Sci. 4(1): 35-33.
Felix, J. and Boydston, R.A. 2010. Evaluation of imazosulfuron for yellow nutsedge (Cyperus esculentus) and broadleaf weed control in potato. Weed Technol. 24: 471-477.
Garba, Y. 2021. Response of onion (Allium cepa L.) to plant population and weed control methods in a chicken weed (Portulaca quadrifida L.) infested field in sudan savanna, Nigeria. Global J. of Agri. Sci. 20: 19-27.
Genfarm, H. 2020. Introduction of Ioxinyl 250 herbicides. https://www.genfarm.com.au/crop-protection/herbicides/genfarm-ioxynil-250-herbicide.
Ghosheh, H.Z. 2004. Single herbicide treatments for control of broadleaved weeds in onion (Allium cepa). Crop Protect. 23(6): 539– 542.
Gupta, R.K. Bharti, R.B. Hasan Shah, M. and Pramanik, K. 2020. Weed management in transplanted onion (Allium cepa L.) through early post-emergence herbicides. Plant Arch. 20(2): 6919-692.
Herrmann, C.M. Goll, M.A. Phillippo, C.J. and Zandstra, B.H. 2017. Postemergence weed control in onion with bentazon, flumioxazin, and oxyfluorfen. Weed Technol. 31(2): 279-290.
Hussain, Z. Marwat, K.B. Ali Shah, S.I. Arifullah, S. and Khan, N.M. 2008. Evaluation of different herbicides for weed control in onion. Sarhad J. Agric. 24(3): 453-456.
Ibrahim, H.H. Abdalla, A.A. and Salem, W.S. 2022. Efficacy of irrigation intervals and chemical weed control on optimizing bulb yield and quality of onion (Allium cepa L.). Bragantia. 81: e1722.
Ibrahim, U. Oluwatosin, O.J. Ayinde, B.T. and Mahmoud, B.A. 2011. Evaluation of herbicides on weed control, performance and profitability of onion (Allium cepa) in the forest zone of nigeria. Middle-East J. of Scient. Res. 9(5): 611-615.
Islam, M.R. Moniruzzaman, M. Obaidullah, M. and Fahim, A.H.F. 2020. Impact of integrated weed management on bulb yield of onion. Bangladesh Agron. J. 23(1): 83-89.
Janaki, P. Priya, R.S. and Chinnusamy, C. 2013. Field dissipation of oxyfluorfen in onion and its dynamics in soil under Indian tropical conditions. J. of Environ. Sci. and Health. 48: 941–947.
Jordan-Molero, J.E. and Stoller, E.W. 1978. Seasonal development of yellow and purple nutsedges (Cyperus esculentus and C. rotundus) in Illinois. Weed Sci. 26: 614-618.
Keeling, J.W. Bender, D.A. and Abernathy, J.R. 1990. Yellow Nutsedge (Cyperus esculentus) management in transplanted onions (Allium cepa). Weed Technol. 4(1): 68-70.
Lesnik, M. 2003. The impact of maize stand density on herbicide efficiency. Plant Soil Environ. 49: 29–35.
MAJ. 2023. Crop Production. Agriculture of Statistic Database. Agriculture Products. Ministry of Jihad-e-Agric.1.137.Available online at http://amar.maj.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=117564e0-507c-4565-9659-fbabfb4acb9b.
Maknali, A. and Shimi. P. 2010. Evaluating effect of different herbicides on weed control and yield on onion (Allium cepa L.). The Proceedings of 3rd Iranian Weed Science Congress. Babolsar. 2: 321–324. (In Persian).
Mamnoie, E. and Atri, A.R. 2020. Efficacy comparison of pendimethalin herbicide with some registered herbicides in the weed control of onion in south Kerman. J. of Crops Improvment (Journal of Agriculture) 22(2): 307-317.
McElroy, J.S. Head, W.B. Wehtje, G.R. and Spak, D. 2017. Identification of goosegrass (Eleusine indica) biotypes resistant to preemergence-applied oxadiazon. Weed Technol. 31(5): 675-681.
Paszko, T. and Muszyński, P. 2017. Degradation rates of alachlor, atrazine and bentazone in the profiles of Polish Luvisols. International Agrophysics, 31(3).
Paszko, T. and Spadotto, C. 2022. Modeling of bentazone leaching in soils with low organic matter content. Inter. J. of Environ. Res. and Pub. Health. 19(12): 7187.
Pezenti, M. Fruet, D.L. Olescowicz, D. Wernke, C. Guerra, N. and De Oliveira Neto, A.M. 2020. Efficiency of pendimethalin, ioxynil, and accase inhibitors in controlling weeds in direct seeding onion. Cientifica. 48(4): 311-316.
Poewal, M.K. and Singh, M.M. 1993. Effect of nitrogen and weed management on onion. Indian J. of Agron. 38(1): 74- 77.
PPO. 2022. List of pests, Disease and weeds of crops. Ministry of Jihad-e-Agric.1. 229. Availableonline at https://www.ppo.ir/_douranportal/usersfiles/teymouri_4227/document
Qasem, J.R. 2005. Chemical control of weeds in onion (Allium cepa L.). J. of Horti. Sci. and Biotech. 80(6): 721–726.
Rafiee Sarbijan Nasab, F. Mohammad Doust Chaman Abad, H.R. Aein, A. Alebrahim, M.T. and Asghari, A. 2019. Evaluation of Cyperus rotundus management practices in Jiroft onion fields. Iranian J. of Weed Sci. 15(2): 55-63. (In Persian).
Rafiee Sarbijan Nasab, F. Mohammad Doust Chamanabad, H.R. Aein, A. Alebrahim, M.T. and Asghari, A. 2020. Evaluation of chemical control of purple nutsedge (Cyperus rotundus L.) in onion (Allium cepa L.) fields in south kerman. J. of Plant Protect. 34(1): 125-136. (In Persian).
Ramalingam, S.P. Chinnagounder, C. Perumal, M. and Palanisamy, M.A. 2013. Evaluation of new formulation of oxyfluorfen (23.5% EC) for weed control efficacy and bulb yield in onion. American J. of Plant Sci. 4: 890-895.
Ransom, C.V. Rice, C.A. and Ishida, J.K. 2004. Yellow nutsedge competition in dry bulb onion production. Oregon State University, Malheur experiment station, special report 1055. pp. 97-99.
Ravisankar, D. and Chinnamuthu, C.R. 2017. Study on purple nutsedge (Cyperus rotundus) tuber dormancy and its control through combined application of growth regulator and herbicides. Chemical Sci. Rev. and Letters. 6(22): 727-731.
Roozkhosh, M. Eslami, S.V. and Jami Al-Ahmadi, M. 2023. Effect of burial depth on tuber sprouting and growth of purple nutsedge (Cyperus rotundus L.) ecotypes. Weed Res. J. 15 (1):1-12.
Sadi, M. and Saeedipour, S. 2018. Sequential post-emergence herbicide applications in control of yellow nutsedge (Cyperus esculenthus L.) in bermudagrass turf. Iranian J. of Weed Sci. 14(2): (1-8). (In Persian).
Senseman, S.A. 2007. Flumioxazin. Herbicide Handbook. Lawrence, Kansas: Weed Science Society of America. Pp 202–203.
Shaner, D.L. 2014. Herbicide Handbook. 10th edn. Lawrence, KS: Weed Science Society of America. 513 p.
Song, S. Zhang, C. Chen, Z. Wei, J. Tan, H. and Li, X. 2019. Hydrolysis and photolysis of bentazone in aqueous abiotic solutions and identification of its degradation products using quadrupole time-of-flight mass spectrometry. Environ. Sci. and Poll. Res. 26: 10127-10135.
Suitana, S. and Das, S. 2015. Weed control efficacy of some herbicides in transplanted onion. Environ. and Ecol. 33(4): 1604-1607.
Uchino, H. Iwama, K. Jitsuyama, Y. Ichiyama, K. Sugiura, E.R.I. Yudate, T. Nakamura, S. and Gopal, J.A.I. 2012. Effect of interseeding cover crops and fertilization on weed suppression under an organic and rotational cropping system stability of weed suppression over years and main crops of potato, maize and soybean. Field Crops Res. 127: 9-16.
Uygur, S. Gürbüz, R. and Uygur, F.N. 2010. Weeds of onion fields and effects of some herbicides on weeds in Cukurova region, Turkey. African J. of Biotech. 9(42): 7037-7042.
Vijayvergiya, D. Ali, S.A. Das, M.P. Ramgiry, P. and Uikey, S. 2018. Effect of pre-emergence herbicides on weed control of kharif onion (Allium cepa L.) in vindhyan plateau of Madhya Pradesh. The Pharma Innov. J. 7(1): 376-378.
Yelverton, F.H. Gannon, T.W. Hinton, J.D. and Warren, L.S. 2013. Weed control and turfgrass tolerance to flazasulfuron. Proceeding Southern Weed Sci. Soc. 56: 101-101.
Zand, E. Baghestani, M.A. Nezamabadi, N. Shimi P. and Mousavi. S.K. 2019. A guide for herbicides in Iran. University Press Center, 216 pp. )In Persian).