ارزیابی کارایی برخی برنامه‌های کنترل علف‌های‌هرز در رقم کیمیا و توده محلی عدس (Lens culinaris L.)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارمند

2 عضو هیات علمی دانشگاه گیلان

3 دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان

10.22034/ijws.2024.363115.1437

چکیده

به منظور بررسی تأثیر روش مدیریت علف‌های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد عدس، این تحقیق به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایشی عبارت از ژنوتیپ عدس (رقم کیمیا و توده بومی عدس) و برنامه مدیریت علف‌های هرز در شش سطح شامل دوبار وجین دستی (شاهد عاری از علفهرز)، یک‌بار وجین دستی، علفکش پندی‌متالین+ وجین، پندی‌متالین+علفکش پیریدیت، پیریدیت، و شاهد آلوده به علف‌هرز بودند. نتایج نشان داد که ارتفاع، تعداد شاخه فرعی در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، تعداد غلاف در بوته و وزن هزاردانه در رقم کیمیا نسبت به توده بومی عدس بیشتر، و شاخص برداشت کمتر بود. در هر دو ژنوتیپ، آلودگی تمام‌فصل نسبت به دوبار وجین علفهای هرز سبب افزایش ارتفاع، کاهش تعداد شاخه در بوته، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه شد. بیشترین عملکرد بیولوژیک با اعمال دوبار وجین یا کاربرد علفکشهای پندی‌متالین+پیریدیت حاصل شد؛ اگرچه بیشترین عملکرد دانه دو ژنوتیپ در تیمار دوبار وجین و سپس با کاربرد پندیمتالین+ پیریدیت مشاهده شد. کمترین عملکرد نیز در شرایط آلوده به علف‌هرز ثبت شد. بیشترین تراکم و وزن خشک علف‌های‌هرز مربوط به تیمار آلوده به علف‌های هرز و کمترین مقادیر مربوط به تیمار دوبار وجین بود. علف‌کش‌ها قادر به کنترل موثر علفهای هرز تا حد تیمار دوبار وجین نبودند. به طورکلی انجام دوبار وجین در سطوح کشت محدود، ارگانیک و شرایط وجود نیروی کار ارزان میتواند قابلتوصیه باشد؛ اما مدیریت شیمیایی مطلوب علفهای هرز نیازمند آزمون سایر علف‌کشهای موجود و حتی ثبت علف‌کشهای جدید و موثر است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Evaluation of some weed control programs for Kimia and landrace of lentil (Lens culinaris L.)

نویسندگان [English]

  • omid hodasefat 1
  • Elmira Mohammadvand 2
  • jafar asghari 3
1 employee
2 university of guilan
3 Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran
چکیده [English]

In order to investigate the effect of weed management method on yield and yield components of lentil, this study was conducted as a factorial in a randomized complete block design with three replications. Experimental factors consisted of lentil genotypes (Kimia cultivar and landrace of lentil) and weed management programs (twice and one-time hand weeding, pendimethalin+weeding, pendimethalin + pyridate, pyridate, and weed infested control). The results showed that plant height, number of branches per plant, biological yield, seed yield, number of pods per plant, and 1000-seed weight in Kimia cultivar were more than those in landrace of lentil, while the harvest index of Kimia cultivar was lower than the landrace of lentil. In both genotypes, full-season weedy treatments comparing to twice hand weeding caused higher height, decreased the number of branches per plant, biological yield, and seed yield. The maximum biological yield was associated with twice hand weeding or application of pendimethalin+pyridate herbicides; however the highest seed yield of both genotypes observed in twice hand weeding and then with application of pendimethalin+pyridat. The minimum yield was recorded in weed infested condition. The highest weeds density and dry weight were related to weed infested treatments and the lowest values were related to twice hand weeding treatments. Application of herbicides was not as effective as twice hand weeding in weed control. Generally, twice hand weeding could be recommended for limited cultivation areas, while appropriate chemical weed management requires more evaluation of available herbicides, and may even involving registeriation of new and effective herbicides.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Genotype
  • Herbicide
  • Pendimethalin
  • Pyridate
  • Weed chemical control